XIV. ZADANIE MISYJNE

Rozdział 61.

Upomnienia i ostrzeżenia Pana

Przykazania i zadania

1. Izraelu, wypełnij obowiązki podjęte nie tylko wobec świata. Wypełnij również Prawo, gdyż wy podjęliście się wobec Ojca zadania, a jego wypełnienie musi być ścisłe, wzniosłe i duchowe.

2. Uczę was, abyście odwrócili się od materializmu, przestali być fanatykami i bałwochwalcami, abyście przedmiotów wykonanych rękoma ani nie czcili, ani nie odprawiali z nimi obrzędów. Nie chcę, aby w waszym sercu znajdowały się korzenie dla bałwochwalstwa, fanatyzmu i błędnych kultów. Nie proponujcie Mi żadnych ofiar, które do Mnie nie dochodzą, wymagam tylko odnowy i waszego duchowego spełnienia.

3. Odnówcie się w odniesieniu do wcześniejszych przyzwyczajeń, nie patrzcie do tyłu i nie spoglądajcie na to, z czego zrezygnowaliście, a czego nie powinniście dłużej czynić. Zrozumcie, że wkroczyliście na drogę waszego rozwoju i nie wolno wam się zatrzymywać. Droga jest wąska i musicie ją dobrze znać, gdyż jutro będziecie musieli poprowadzić nią swoich braci, a Ja nie chcę, abyście zabłądzili.

4. Jestem cierpliwym Ojcem, który, aby obdarzyć was Łaską i Miłosierdziem, czeka na waszą skruchę i dobrą wolę. (23, 60 – 63)

5. Moje Słowo zawsze doradza wam dobro i cnoty, żebyście nie mówili źle o swoich bliźnich i przez to wystawiali ich na hańbę, abyście nie spoglądali z pogardą na tych, którzy cierpią na choroby, nazywane przez was zaraźliwymi, abyście nie popierali wojen, abyście nie mieli żadnych hańbiących zajęć, które niszczą morale i ułatwiają przestępstwa, abyście nie przeklinali niczego Stworzonego, nie brali niczego cudzego, bez zezwolenia właściciela ani, abyście nie rozpowszechniali zabobonów.

6. Odwiedzajcie chorych, przebaczajcie tym, którzy was obrażają, ochraniajcie cnoty i bądźcie dobrymi przykładami, i kochajcie Mnie i swoich bliźnich, gdyż w tych dwóch Przykazaniach zawiera się całe Prawo.

7. Nauczcie się Moich lekcji i nauczajcie ich swoim postępowaniem. Jeżeli nie będziecie się uczyli, jak chcecie głosić Moją Naukę? A jeśli nie czujecie tego, czego nauczyliście się, jak chcecie uczyć jako dobrzy Apostołowie? (6, 25 – 26)

8. Narodzie, jeżeli chcesz iść naprzód, zwalcz lenistwo, które jest w tobie. Jeśli chcecie być wielcy, zastosujcie w swoich dziełach Moje zasady. Jeśli chcecie poznać siebie, zanalizujcie się poprzez Moje Słowo.

9. Zrozumcie, jak bardzo potrzebujecie Mojego Słowa, które daje miłość, mądrość, porady i pomoc. Jednak jednocześnie czujcie się odpowiedzialni za to, co wam daję, gdyż nie jesteście na świecie jedynymi potrzebującymi. Istnieje wielu, którzy są głodni i spragnieni tych Pouczeń, a wy musicie pomyśleć o tym, aby się przygotować do pójścia do nich z przesłaniem Mojej Miłości. (285, 50 – 51)

10. Ogromna jest odpowiedzialność, jaką ma ten naród wobec ludzkości. Musi dawać przykład prawdziwego uduchowienia, uczyć sposobu ofiarowania wewnętrznego uwielbienia, które jest miłą ofiarą, godnym hołdem złożonym Bogu.

11. Otwórzcie wasze serce i wsłuchajcie się w głos sumienia, abyście ocenili sposób waszego postępowania i dowiedzieli się, czy wiernie wykładacie Moje Pouczenia lub, czy błędnie zrozumieliście istotę Mojej Nauki. (280, 73)

12. Moja Nauka traci sens, jeśli nie stosujecie jej w praktyce.

13. Dobrze wiecie, umiłowani uczniowie, że celem Mojego Prawa i Mojej Nauki jest praktykowanie dobra, a zatem ten, kto nosi je tylko w pamięci lub na ustach, nie stosując ich do swoich uczynków, nie wypełnia obowiązku. (269, 45)

14. Ludzie, którzy posiadacie w swoim sercu światło doświadczenia tego życia, a w duszy światło, uzyskane ewolucją podczas różnych ziemskich bytów — dlaczego wasza dusza zajmuje się tym, co dla niej jest nieprzydatne i dlaczego często płaczecie z powodów niewartych waszego bólu? We wszystkim szukajcie prawdy, ona jest na wszystkich drogach, jest jasna i przejrzysta jak światło dnia. (121, 48 – 49)

15. Nie zapominajcie i zawsze bądźcie świadomi, że od waszego prawego i cnotliwego życia zależy wiara, jaką będziecie budzili u bliźnich, co oznacza, że oni będą was samych analizowali i obserwowali nawet  w waszym prywatnym życiu, aby szukać w waszych czynach potwierdzenia nauki, którą głosicie. (300, 57)

16. Powiedzcie Mi: czy was odrzuciłem z powodu waszych wad? Czy zostawiłem was, czy opuściłem, gdy zatrzymała was jakaś przeszkoda? Czy byłem rozgniewany, gdy upadliście zwyciężeni cierpieniem?

17. Pomimo to widzę, że ci, których z tak wielką miłością nazywam uczniami, opuszczają w nieszczęściu swoich bliźnich, odrzucają tego, który zszedł z prawej drogi, zamiast przyciągnąć go czule i pomóc mu w poprawieniu siebie i czasem stają się sędziami, gdy mieszają się w rzeczy, których osądzanie do nich nie należy.

18. Czy to odpowiada Mojemu Pouczeniu? Nie, mówi Mi wasze sumienie, gdyż chcę, abyście się dokładnie osądzili, abyście mogli wypolerować tak wiele szorstkości, na które cierpią wasze uczucia i żebyście mogli zacząć stawać się Moimi uczniami. (268, 46)

Wiara, Nadzieja, Miłość, Pokora, Ufność

19. Kiedy będziecie pokorni, będziecie wielcy. Nie ma wielkości w dumie i próżności, jak wielu uważa „Bądźcie łagodnego i pokornego serca”. Tak mówiłem do was we wszystkich czasach.

20. Rozpoznajcie we Mnie Ojca i kochajcie Mnie, nie poszukujcie dla waszej cielesnej powłoki żadnego tronu ani imienia, które wyróżnią was spośród bliźnich. Bądźcie po prostu ludźmi pośród innych ludzi i miejcie w sobie dobrą wolę. (47, 54)

21. Chcę widzieć u was wiarę, jaką okazywali chorzy, którzy przychodzili do Mnie w „Drugim Czasie”, taką, jak sparaliżowanego, ślepego i nieuleczalnie chorej kobiety. Chcę czuć się kochany jako Ojciec, upragniony jako lekarz i słuchany jako Mistrz. (6, 46)

22. Nie słabnijcie w wierze ani w nadziei. Zawsze miejcie przed oczami, że nadejdzie koniec tej życiowej podróży. Nie zapominajcie, że wasz początek był we Mnie, że końcowy cel znajduje się również we Mnie, a tym celem jest Wieczność, gdyż śmierć duszy nie istnieje.

23. Jako ideał waszych dążeń miejcie Wieczność, nie traćcie odwagi we wzlotach i upadkach życia. Czy może jesteście pewni, że jest to wasze ostatnie wcielenie na ziemi? Kto jest w stanie powiedzieć wam, że w tym ciele, które dzisiaj macie, spłacacie wasze wszystkie długi, które nałożyliście na siebie wobec Mojej Sprawiedliwości? Dlatego powiadam wam: wykorzystujcie czas, lecz nie spieszcie się. Jeśli przyjmiecie wasze cierpienia z wiarą i z oddaniem i będziecie cierpliwie opróżniali kielich — zaprawdę powiadam wam, wasze zasługi nie będą bezowocne.

24. Zatroszczcie się o to, aby wasz duch zawsze szedł naprzód, abyście nigdy, nie zaprzestali się doskonalić. (95, 4 – 6)

25. Żyjcie dla Ojca, kochając jego dzieci, które są waszymi braćmi, a osiągniecie nieśmiertelność. Jeśli popadniecie w egoizm i zamkniecie się w miłości własnej, ziarno, które zostawicie i pamięć o was, z trudem przetrwają.

26. Bądźcie łagodnego i pokornego serca, a zawsze będziecie pełni Mojej Łaski. (256, 72 – 73)

27. Wielkie jest wasze przeznaczenie! Nie pozwólcie się jednak opanować złym wróżbom, a raczej bądźcie pełni odwagi i nadziei, myśląc, że nadchodzące dni goryczy są konieczne dla przebudzenia i oczyszczenia ludzi, bez których nie moglibyście doświadczyć zwycięskiego nadejścia czasu uduchowienia.

28. Nauczcie się pokonywania przeciwności, nie pozwólcie, aby smutek opanował wasze serce i zadbajcie o zdrowie. Podnoście moralność waszych bliźnich, mówiąc o Mnie i pokazując im Moją Naukę, która rozpala wiarę i nadzieję.

29. Spójrzcie, w jakiej depresji, żyje wielu ludzi. Są to istoty, które pozwoliły się zwyciężyć w życiowej walce. Zobaczcie, je przedwcześnie starzejące się i szare, z twarzami zwiędłymi i melancholijnymi, a jeśli ci, którzy powinni być silni, osłabną, młodość musi uschnąć, a dzieci w swoim otoczeniu będą widziały tylko smutek.

30. Ty Narodzie nie ograbiaj swojego serca ze wszystkich zdrowych radości, którymi, chociaż są ulotne, jest wolno wam się cieszyć. Jedzcie w pokoju wasz skromny chleb, a zaprawdę powiadam wam, odnajdziecie go wówczas smaczniejszym i bardziej odżywczym.

31. Wywnioskujcie z Moich słów, że to, czego chcę od was, to ufność, wiara, optymizm, spokój i siła, aby pomimo waszych trudów i plag nie było w waszych sercach goryczy. Jaką życzliwość lub zachętę moglibyście udzielić tym, którzy jej potrzebują, gdyby wasze serce było wypełnione cierpieniem, troskami lub niezadowoleniem.

32. Właśnie w waszych doświadczeniach powinniście dawać najlepszy przykład podniosłości, wiary i pokory.

33. Ten, kto umie swojemu życiu nadać takie uduchowienie, odczuwa zawsze pokój, a nawet gdy śpi, jego sen jest spokojny i odprężający, co dusza wykorzystuje, aby odrywać się od ciała w kierunku zaświatów, gdzie odbiera te prądy Boskiej Mocy, którymi się odżywia i w których pozwala mieć udział swojemu ciału. (292, 45 – 51)

Modlitwa, studium, odnowa i uduchowienie

34. Ukochani Uczniowie, powiadam wam raz jeszcze: czuwajcie i módlcie się, gdyż ciało jest słabe i w swojej słabości może zwieść duszę, aby zboczyła z dobrej drogi.

35. Dusza, która potrafi czuwać, nigdy nie zbacza z drogi, którą Pan przeznaczył dla niej i jest w stanie używać swojego dziedzictwa i talentu, aż do osiągnięcia swojego rozwoju.

36. Taki człowiek będzie zdawał egzaminy, ponieważ żyje, czuwając i nigdy nie pozwala ciału panować nad sobą. Kto czuwa i modli się, zawsze będzie wychodził zwycięsko z życiowych kryzysów i będzie szedł przez życie pewnym krokiem.

37. Jakże inne jest zachowanie tego, który zapomina modlenia się i czuwania! Dobrowolnie rezygnuje z obrony najlepszym orężem, jakie włożyłem w ludzi, którym są wiara, miłość i światło wiedzy. To on nie słyszy wewnętrznego głosu, który mówi do niego poprzez intuicję, sumienie i sny. Ale jego serce i rozum nie rozumieją tej mowy i nie wierzą przesłaniom własnego ducha. (278, 1 – 3)

38. Módlcie się za zdezorientowane dusze, za dusze przywiązane do ziemi, za te, które we wnętrzu ziemi nie potrafią oderwać się od swoich ciał, za te, które, cierpią i płaczą z powodu niezrozumiałej żałoby, którą z ich powodu zachowuje się na ziemi.

39. Przebaczcie i więcej nie osądzajcie również tych dusz, które w waszych sercach zasiały zło. Gdyby wasze oczy mogły zobaczyć, jak one na kolanach błagają o wasze przebaczenie, nie bylibyście tak niesprawiedliwi wobec nich. Pomóżcie im wzlecieć ku nieskończoności, wznieście je swoimi czułymi myślami, zrozumcie, że one nie należą już do tego świata. (107, 15)

40. Nie wolno wam zadowalać się waszymi pierwszymi dziełami, uważając, że zdobyliście wystarczające zasługi dla udoskonalania waszej duszy. Więc, abyście codziennie uczyli się nowych lekcji i odkrywali większe Objawienia, zawsze poświęcajcie nieco czasu na studiowanie Mojego Dzieła.

41. Dociekliwy uczeń zawsze otrzyma odpowiedź na swoje pytania, a w momentach doświadczeń zawsze usłyszy Moją Ojcowską poradę.

42. Zaawansowany uczeń będzie źródłem miłości do swoich bliźnich, będzie naprawdę czuł się wyposażony przez swojego Ojca w dziedzictwo i rozpozna moment, do wyruszenia między ludzi ze swoją wielką duchową misją.(280, 40 – 42)

43. Im bardziej się doskonalicie, tym bliżej będziecie widzieli cel. Nie wiecie, co prawda, czy jesteście jeszcze tylko o jeden krok oddaleni od waszego zbawienia lub, czy musicie przebyć jeszcze długi odcinek drogi. Powiadam wam tylko, że chętnie i posłusznie powinniście pozwolić kierować się temu Słowu, które jest Głosem Mojego Boskiego Ducha.

44. Wystrzegajcie się wykraczania przeciwko Prawu, powtarzając wielokrotnie ten sam błąd. Weźcie sobie do serca to wezwanie, które jest wezwaniem do poprawy — prośbą, którą kieruje do was wasz Ojciec, gdyż nie chce was widzieć, daremnie żyjących na ziemi, a potem płaczących nad swoim nieposłuszeństwem. (322, 60)

45. Nie bójcie się gadania ludzi ani ich osądów, bójcie się Sądu waszego Boga. Myślcie o tym, co wam powiedziałem, że jako Sędzia jestem nieugięty. Dlatego pragnijcie Mnie, jako Ojca i jako Boga, aby na waszej drodze niczego wam nie zabrakło. (344, 31)

46. Nie pozwól zaskoczyć się, Mój Narodzie. Żyj zawsze, czuwając i bądźcie wiernymi wartownikami. Nie obawiajcie się słów, które wasze własne rodzeństwo wam powie, aby was przekonać, że znajdujecie się w błędzie.

47. Pozostańcie wytrwali, ponieważ wiernym Mojej sprawie „żołnierzom” dam wielką nagrodę — tym spośród was, którzy stawią czoła tym ciężkim czasom, chaosu światopoglądów, wyznań wiary i religii.

48. Wszystkich swoich bliźnich szanujcie w taki sam sposób, w jaki szanujecie Moje Dzieło, wskazując na Moje Pouczenie, które wam ponownie pozostawię. Jeśli ludzie się z was śmieją, pozwólcie im na to, gdyż do nich dotrze Światło Mojego Świętego Ducha, a wówczas żal znajdzie się w ich sercach. (336, 18)

49. Nie zatrzymujecie się, o uczniowie! Tak, jak zawsze wam mówiłem, niech wasze kroki zawsze niezłomnie pozostają na drogach dobra i postępu, ponieważ idą czasy, w których człowiekowi pomoże tylko dobro, w których tylko cnoty i prawda podtrzymają go na drodze walki i sporów.

50. Zbliżają się dni, w których upadnie oszustwo, w których fałsz, obłuda, egoizm i każde złe nasienie się skończą przez ciężkie plagi, upadki i ciosy.

51. Dlatego Mistrz powiada wam: stawajcie się w dobru coraz silniejsi! Bądź przekonany, Mój Narodzie, że za dobro, które czynisz, nie możesz odebrać niczego złego. Jeśli za dobro, które czynisz na ziemi, zbierzesz zły owoc lub złe wynagrodzenie, ten zły owoc będzie tylko przejściowy, nie jest to owoc ostateczny, powiadam wam w prawdzie. Musi się pozostać wytrwałym, aż się zbierze. (332, 31)

Ostrzeżenia skierowane do Wspólnot od Objawień

52. Biada temu, kto Moje Słowo interpretuje według własnego uznania, gdyż za to odpowie przede Mną.

53. Na ziemi wielu poświęciło się zafałszowaniu prawdy, nie będąc świadomi odpowiedzialności, jaką mają, jako współpracownicy w Dziele Miłości Ojca.

54. W tym czasie Sądu, który wielu ignoruje, ponieważ nie potrafi interpretować przeżywanych zdarzeń, że w każdej duszy odbywa się sąd, wymagający od niej w czasie jej pielgrzymki po tym świecie sprawozdania z jej dzieł, w obrębie i poza Prawem Miłości.

55. Ten, kto w tych pismach zmieniłby istotę Moich Objawień, które zostały dane poprzez inspirację, będzie za swój czyn odpowiedzialny przede Mną.

56. Dlatego musicie postępować rzetelnie, gdyż te Wskazówki są Moim Testamentem Miłości dla Moich dzieci, które, czy wcielone, czy w duchu, oczekują bardziej wyczerpujących Pouczeń. (20, 12 – 14)

57. Ja nie chcę widzieć u ciebie, Izraelu, żadnego kłamstwa, gdyż któregoś dnia zostanie ono odkryte, a wówczas świat powie: „Czy to są Uczniowie Mistrza? Jeśli oni są fałszywymi uczniami, to i Mistrz, który pośród nich żył, aby im przekazywać kłamstwo, był fałszywy”. (344, 10)

58. Macie zlecenie łagodzenia cierpienia ludzi i nauczenia Modlitwy bluźnierców, którzy przez długi czas pozostawali bez wznoszenia duszy w Modlitwie.

59. Ale w tym celu, musicie każdego dnia stawać się coraz bardziej uduchowieni i uwalniać z materializmu.

60. Nie chcę, abyście byli przesadnymi Spirytualistami, nie. Fanatyzm jest w Moich oczach odrażający, a to właśnie pragnę wśród was wyeliminować. Sumienie powie wam, jak powinniście żyć w zgodzie ze wszystkim. (344, 17 – 18)

61. Słuchaj Mnie narodzie, słuchajcie Mnie uczniowie: obecnie daję wam Światło i uwalniam was z łańcuchów, więzów i ciemności. Ale nie upoważniam was do tego, abyście z tego Dzieła uczynili następną religię ani tak, jak zwykle zapełnili go obrazami i rytuałami — nie!

62. Dokładnie zobaczcie, co stanowi wolność, którą wam przynoszę, abyście jej nie zastępowali nowym fanatyzmem.

63. Czy jeszcze nie uświadomiliście sobie, że wasz rozum, a wraz z nim dusza w swoim rozwoju zostały zatrzymane? Czy nie pamiętacie odziedziczonej po waszych przodkach powodzi, fałszywych lęków i osądów, od których uwolniłem was, abyście mogli ujrzeć niezmienioną Prawdę i odebrać Światło? (297, 20 – 21)

64. Gleba będzie wilgotna i gotowa w oczekiwaniu na ziarna Moich siewców i tutaj byłoby wskazane, abyście pomyśleli o odpowiedzialności tych siewców. Czy byłoby słuszne, aby, gdy ludzkość stanie się wolna od fanatyzmu i adoracji materii, ten naród przybył z nowym bałwochwalstwem? Nie, ukochani uczniowie i studenci. Dlatego też na każdym kroku są na waszej drodze lekcje i egzaminy. (292, 44)

Ostrzeżenie przed kontynuacją tych objawień po 1950 roku i fałszywymi objawieniami „Chrystusa”

65. Po ustalonym przez Moją Boskość dniu więcej nie usłyszycie Mojego Słowa. Natomiast ono zostanie zapisane w waszym sumieniu, w waszym sercu i w księgach.

66. Ten, kto potem podniesie się jako Przekaziciel Głosu i wezwie Mój Promień, nie zna wyroku, jaki wyda sam na siebie.

67. Ostrzegam was, abyście nie dawali posłuchu fałszywym Prorokom, fałszywym Przekazicielom Głosu i fałszywym „Chrystusom”. Budzę was, abyście w odpowiednim czasie zapobiegali chaosowi i wnikaniu pomiędzy was duchów ciemności. Bądźcie czujni, gdyż, jeśli się nie przygotujecie, z tych nauk będziecie musieli Mi zdać sprawozdanie. (229, 40 – 41)

68. To jest już ostatni odcinek czasu, w którym w tej formie będę z wami. Wierzcie w to i wierzcie również, że na ten świat nie powrócę, aby Moje Słowo w materialnej formie czynić słyszalne, a tym bardziej, aby stać się człowiekiem.

69. Uzbrójcie się, gdyż dotrą do was pogłoski od ludzi, którzy będą twierdzili, że Ja powróciłem, że Chrystus przyszedł na ziemię. Wówczas pozostańcie wierni i z przekonaniem powiedzcie: „Pan jest Duchowo u wszystkich swoich dzieci”.

70. Jeżeli jednak będziecie spali i się nie uduchowicie, zaprzeczycie, że Ja wycofałem Moje Słowo, i stawszy się bluźniercami i nieposłusznymi, będziecie do ludzkich rzeszy przyzywać Mój Promień, mówiąc do nich: „Prośmy Tego, który dał nam Swoje Słowo, aby w dalszym ciągu mówił do nas. Chcemy Mu ofiarować pieśni i hymny, aby nas wysłuchał”.

71. Jednak zaprawdę powiadam wam, Mój Promień nie powróci więcej do ludzkiego rozumu, gdyż Ja nie będę popierał waszego nierozsądku.

72. Czego możecie się spodziewać? Tego, że słowa pozornego światła, wpędzą was w chaos. Czy tego chce wasze serce? Wobec tego, przygotujcie się na to doświadczenie, a nad waszym posłuszeństwem i pokorą będzie świeciło Światło Mojej Inspiracji.

73. Zapowiadam wam, że jeżeli jeszcze przed 1950 rokiem nie nastąpi zjednoczenie tych wspólnot do jednego narodu, bardzo szybko nastąpi chaos, gdyż będą istnieli tacy, którzy będą twierdzili, że Mistrz objawia się w dalszym ciągu, a wówczas biada temu narodowi! Czy jeszcze nie przeczuwacie tego zagrożenia?

74. Wciąż jeszcze nie obudził się wśród was ten duch braterstwa i jedności, a wy oczekujecie, że będą to wydarzenia, które was zjednoczą. Jednak, jeśli będziecie na to czekali, zamiast tego przeżyjecie, jak wybuchną zarazy, nieporządek, wojny i sąd sił natury, aż na świecie nie będzie więcej istniało żadne miejsce pokoju — ani na powierzchni, ani w jej wnętrzu, ani na morzu, ani w powietrzu. (146, 24 – 26)

75. Powinniście przygotować się, a wówczas zawsze, gdy się zbierzecie — czy to w tych domach wspólnoty, czy to w waszych domach lub na łonie natury — będziecie na tych spotkaniach duchowo odczuwali Moją Obecność.

76. Jednakże czuwajcie, gdyż pojawią się również fałszywi uczniowie, którzy będą trąbili, że z Ojcem utrzymują bezpośredni dialog i będą przekazywali fałszywe wskazówki i inspiracje.

77. Nauczałem was odróżniania prawdy od oszustwa, rozpoznawania drzewa po jego owocach. (260. 65 – 66)

78. Zapowiedziałem wam, że nadejdzie taki moment, w którym ujrzycie pojawianie się wielu „spirytualizmów”, a wtedy będziecie musieli być przeszkoleni, aby odkrywać, w których u podstaw leży prawda, a w których oszustwo.

79. Ujrzycie fałszywe objawienia, które zostaną Mi przypisane, pogłoski o Boskich wysłannikach przynoszących na świat przesłania, sekty o imieniu „Siedem Pieczęci” i wiele niejasnych i wieloznacznych nauk.

80. Wszystko to będzie efektem wielkiego duchowego chaosu, który przygotowała ludzkość. Ale nie martwcie się i zatroszczcie się, abyście żyli, czuwając i modląc się, a wtedy nie wpadniecie w duchowy chaos, gdyż Moje Słowo w momentach największych ciemności będzie Światłem, które pozwoli wam zobaczyć Moją Prawdę przejrzystą jak kryształ. (252, 15 – 17)

Brak cnót, obłuda, bluźnierstwo

81. Próżność zagnieździła się w tych wszystkich, którzy, sądząc, że osiągnęli pełne poznanie Prawdy, uważają się za uczonych, nieomylnych, wielkich i absolutnych, nie mając świadomości, że często się mylili.

82. Nie chcę, aby w tym Narodzie, który dopiero co zaczyna się tworzyć w Świetle tej Nauki, jutro pojawili się ludzie, którzy — omamieni swoją próżnością — roztrąbią, że są reinkarnacją Chrystusa albo że są nowymi Mesjaszami.

83. Ci, którzy popełniają takie czyny, będą tymi, którzy myślą, że zrozumieli całą Moją Prawdę, ale w rzeczywistości idą daleko od drogi naznaczonej przez Chrystusa, którą jest droga pokory.

84. Studiujcie życie Jezusa na ziemi, a odnajdziecie głęboką i niezapomnianą lekcję pokory. (27, 3 – 6)

85. Jedną z najpoważniejszych wad charakteru jest hipokryzja. Nie mów głośno o miłości, dopóki nie będziesz w stanie kochać Mnie w swoich bliźnich.

86. Ilu z tych, którzy potępili pocałunek Judasza, nie chce zobaczyć, że swojemu bratu dali pocałunek udawanego braterstwa, a poza plecami go zdradzili! Jak wielu widzę tych, mówiących, że służą potrzebującym, jak w zamian za monety dostarczają światło, prawdę i miłość.

87. Dlaczego wy, gdy ktoś was swoimi pytaniami onieśmielił, postąpiliście, jak Piotr w momencie swojej słabości, zaparliście się Mnie i zapewniliście, że nawet Mnie nie znaliście? Dlaczego boicie się ludzkiej sprawiedliwości, a nie obawiacie się Mojej?

88. Jednak zaprawdę powiadam wam, pomiędzy waszymi grzechami a Moją Sprawiedliwością stoi wstawiennictwo Marii, waszej Niebieskiej Matki, która zawsze wstawia się za wami. (75, 34)

89. Nikt nie ma prawa osądzać czynów swoich bliźnich, gdyż, jeśli nie czyni tego Ten, który jest czysty — dlaczego miałoby być wolno czynić to temu, który w swoim sercu nosi plamy hańby?

90. Powiadam wam to, gdyż wy bezustannie dążycie, aby badać zasiew waszego brata, w nadziei odkrycia w nim błędu, aby wtedy pokazać mu swój zasiew i go upokorzyć przez to, że mu powiecie, że wasza praca jest czystsza i doskonalsza.

91. Jedynym Sędzią, który wie, jak zważyć wasze uczynki, jest wasz Ojciec, który mieszka w Niebie. Kiedy On pojawia się ze swoją wagą, w Jego oczach nie będzie miał większej zasługi ten, który więcej rozumie, tylko ten, który umiał być bratem swoich bliźnich i dzieckiem swojego Pana. (131, 55 – 57)

92. Uczcie się, działajcie, pouczajcie i czujcie przy tym, co czynicie i co mówicie, swoimi czynami, potwierdzając Moją Naukę. Pomiędzy Moimi Uczniami nie chcę żadnego hipokryty. Pomyślcie, co stałoby się z ludzkością i z wami samymi, gdy to z tak wielką miłością i cierpliwością zakładane Dzieło przez brak w waszym życiu moralności, cnót i prawości, zostałoby doprowadzone do upadku. (165, 25)

93. Nie gońcie więcej za przyjemnościami i błahostkami życia, podążajcie za ideałem kształtowania życia bez skazy, gdyż Ja podczas całego waszego istnienia będę dawał wam te satysfakcje, które będą impulsem dla waszego serca. (111, 61)

94. Biada wam, jeśli złe skłonności będą silniejsze, niż cnoty, jakie macie w swojej duszy i gdy Moje Pouczenie nie przyniesie żadnych owoców! Jeśli nad Moim Słowem nie pomyślicie i go nie zgłębicie, myśląc, że wypełniacie Moją Wolę, Moje Światło wstrząśnie wami. Ale kiedy poznacie całą Prawdę, przypomnicie sobie, że wysłałem was na świat, abyście czynili dobroczynne dzieła. (55, 6)

95. Biada tym, którzy w tym czasie swoją hańbą i nieposłuszeństwem dają zły przykład dzieciom, które wysłałem (na ziemię) z duchową misją! Czy chcecie być, jak ludzki tłum, który pośród krzyku i szyderstwa prowadził Jezusa na Golgotę, siejąc przy tym przerażenie w sercach dzieci, które nie umiały sobie wyjaśnić, dlaczego torturuje się i uśmierca człowieka, który jedynie udzielał błogosławieństw.

96. Za każdym razem, gdy Jezus upadał, płakali ci niewinni. Jednak zaprawdę powiadam wam, ich płacz wypływał bardziej z ducha, niż z ciała. Jak wielu spośród nich później szło za Mną i kochało Mnie, pomimo że z ich serc nie mogło zostać wygaszone wspomnienie tego, co widziały ich niewinne oczy. (69, 50 – 51)

Fałszywa pokuta i fałszywe oczekiwania

97. Wystrzegajcie się, wykonywania źle rozumianych pokut i nie pozbawiajcie waszego ciała niczego, czego ono potrzebuje. Natomiast oszczędźcie mu tego, co jest dla niego szkodliwe, również wtedy, gdy oznacza, to dla niego ofiarę. To będzie pokuta, która służy waszej duszy i dlatego podoba się Ojcu. (55, 40)

98. Już mniej widzicie w Bogu Sędziego, a bardziej Ojca, o doskonałej i niewyczerpanej miłości i powiadam wam, że dobrze jest, że widzicie w swoim Bogu waszego Ojca.

99. Niemniej, jednak muszę wam powiedzieć, aby utrzymać was w czujności, że również wy, tak jak stary Naród, możecie popełnić nowy błąd a błąd ten może polegać na tym, że nie będziecie starali się poprawiać moralnie i duchowo lub że nie będziecie się przejmowali, że nieustannie i ciężko grzeszycie w zaufaniu, że Ojciec przede wszystkim jest Miłością i wam wybaczy.

100. Oczywiście, Bóg jest Miłością i nie istnieje taka wina, jakby nie była ciężka, której by nie wybaczył. Ale wy powinniście dokładnie wiedzieć, że z tej Boskiej Miłości wypływa Sprawiedliwość, która jest niezłomna.

101. Bądźcie świadomi tego wszystkiego, aby to, co przyjęliście do siebie, jako poznanie Mojej Nauki odpowiadało prawdzie, a wy zniweczycie wszystkie błędne idee, które mogłyby być w was obecne.

102. Nie zapominajcie, że Miłość Ojca, co prawda wam wybacza, ale plama hańby — mimo wybaczenia — pozostaje na waszej duszy i że musicie ją zmyć przez zasługi i tym samym oddać sprawiedliwość Miłości, która wam przebaczyła. (293, 43-44)

103. Obudził was Głos, dobry i pocieszający, który wzywa was do Królestwa Światła i Życia, który jednak może zmienić się w Sprawiedliwość, jeśli dalej będziecie przedkładali poniżanie waszej duszy i ignorowanie Prawa.

104. Posłusznemu i pokornemu, Moje Słowo powiada: pozostań wytrwały, gdyż wiele uzyskasz z Mojej Łaski i dużo osiągniesz dla swojego rodzeństwa.

105. Mój Głos mówi do głupca: jeżeli nie wykorzystasz tej błogosławionej okazji, aby uciec przed brudem grzechu lub ciemności niewiedzy, w jakiej żyjesz, ujrzysz czasy i epoki przechodzące nad twoim duchem, nie dowiadując się, co Pan przyniósł w swoim Przesłaniu ani, jakie były duchowe dary, które objawił swemu Narodowi.

106. Co prawda dla wszystkich nastąpi odpowiedni czas dla ocalenia siebie i do wzniesienia się na wysokości, ale biada tym, którzy ten dzień opóźnią! Biada temu, który zaniedba okazję do osiągnięcia rozwoju swojej duszy, gdyż poświęcił się marnościom tego świata! On nie wie, jak długi będzie czas, w którym będzie musiał czekać na nową okazję ani nie zna goryczy swojego zadośćuczynienia.

107. W tym nie leży nawet najmniejszy odwet, ani nawet ślad kary ze strony Ojca, natomiast Jego surowa i nieubłagana Sprawiedliwość.

108. Czy może wiecie dzisiaj, gdy znalazłem się między wami, czy wcześniejszych okazji nie zmarnowaliście lub zostawiliście niewykorzystane i czy może znacie czas, jaki odczekała wasza dusza, aby otrzymać tę nową okazję do wypełnienia misji, która została jej dawno temu powierzona?

109. Co wie wasze serce lub wasz rozum o przeszłości waszej duszy, o jej losie, długach, zadaniach i zadośćuczynieniach? Niczego!

110. Dlatego nie wolno przerywać wam rozwoju duszy ani wodzić jej na pokusy miłością do dóbr tego świata. Ona musi iść inną drogą, za innym celem i za innymi ideałami. (279, 16 – 19)

Ostrzeżenie dla narodów i możnych tego świata

111. Biada ludzkości, jeżeli w jej sercu nie obudzi się wreszcie miłosierdzie i czynna miłość bliźniego! Biada ludziom, jeżeli nie osiągną nareszcie poznania swoich złych czynów! Ich własna ręka rozpętuje nad nimi wściekłość sił natury i powoduje wylewanie na narody kielicha cierpienia i goryczy. Nawet wtedy, gdy będą zbierali, rezultat własnego działania, niektórzy wciąż jeszcze powiedzą: kara Boża. (57, 82)

112. Biada narodom, które uparcie tkwią w swoim bałwochwalstwie, fanatyzmie i tradycji! One nie będą mogły zobaczyć Mojego Światła ani odczuwać nieskończonej szczęśliwości budzenia się ducha.

113. Co prawda Moja Nauka wstrząśnie światem. Ale, kiedy walka się skończy, poczuje się na ziemi prawdziwy pokój — ten, który wypływa z Mojego Ducha. Tylko niemądrzy, uparci i twardego serca, nadal będą cierpieli. (272, 12 – 13)

114. Czynię się odczuwalny w twardych sercach ludzi — tych, którzy zamierzają wzniecać wojny — , aby widzieli, że Moja Wola jest silniejsza, niż ich wojenne zamiary. Jeśli serce tych ludzi pozostanie twarde i nie pozwoli, aby Moja Wola zmieniła ich zdanie, Moja Sprawiedliwość, da się odczuć na całej kuli ziemskiej. (340, 33)

115. Ponownie, jak w czasach Noego, ludzie będą naśmiewali się z Proroctwa i dopiero, kiedy poczują, że masy wody właśnie pochłaniają ich ciała, zaczną wierzyć i żałować.

116. Moje Miłosierdzie zawsze chciało zatrzymać was w waszej lekkomyślności, lecz wy nigdy nie chcieliście Mnie słuchać. Również Sodoma i Gomora zostały ostrzeżone, aby poczuły strach i skruchę, i zapobiegły swojemu zniszczeniu. Jednak one nie chciały słuchać Mojego Głosu i zginęły.

117. Również Jerozolimę wezwałem do Modlitwy i powrotu do prawdziwego oddawania czci Bogu. Natomiast jej niewierzące i cielesne serce odrzuciło Moje Ojcowskie upomnienie i musiało pozwolić wydarzeniom przekonać je o prawdzie. Jakże gorzkie były te dni dla Jerozolimy!

118. Czy rozpoznajecie teraz prawdę, że wciąż jesteście tymi samymi? Ponieważ wy nie chcieliście opuścić waszego duchowego dzieciństwa, aby wzrastać i wznosić się na ścieżce mądrości, która tkwi w Moim Słowie.

119. Wysyłam wam wszystkim to Przesłanie, które ma służyć społeczeństwom i narodom, jako Proroctwo do obudzenia się i do czujności. Błogosławieni jesteście, jeśli wierzycie w jego treść.

120. Pomyślcie o jego sensie, ale potem czuwajcie i módlcie się, ponieważ, jeśli to uczynicie, będzie prowadziło was wewnętrzne światło i ochraniała wyższa Moc, aż będziecie bezpieczni. (325, 73 – 77)