IX. NAUKI BOSKIEJ MĄDROŚCI

Rozdział 42.

Wina i pokuta, doświadczenia i cierpienia

Konieczność skruchy i pokuty

1. Jeśli często dopuszczam, że wypijacie kielich cierpienia, który daliście swoim bliźnim, dzieje się tak, ponieważ niektórzy tylko w ten sposób pojmują zło, które spowodowali, poprzez to, że przejdą takie samo doświadczenie, które kazali innemu przebyć i poznają ból, który dali innym odczuć. To oświeci ich duszę i będzie miało w następstwie zrozumienie, skruchę i wypełnienie Mojego Prawa.

2. Jednak, jeśli chcecie uniknąć cierpienia lub wypijania kielicha goryczy, to możecie to osiągnąć, płacąc waszą winę skruchą, dobrymi czynami i wszystkim, co podpowie wam wasze sumienie. W ten sposób spłacicie dług miłości oraz zwrócicie honor, życie, pokój, zdrowie, radość lub chleb, które kiedyś zrabowaliście swoim bliźnim.

3. Spójrzcie, jak różna jest rzeczywistość Mojej Sprawiedliwości od idei, jaką mieliście o waszym Ojcu!

4. Nie zapominajcie: jeżeli wam powiedziałem, że żaden z was nie zginie, powiedziałem wam z pewnością również, że każdy dług musi zostać spłacony i każde uchybienie skreślone z Księgi Życia. Do was należy, jaką drogę wybierzecie, aby do Mnie dotrzeć. Wciąż jeszcze posiadacie wolną wolę.

5. Jeśli wolicie prawo odwetu starych czasów, tak jak ludzie z dumnych narodów, to widzicie wasze rezultaty!

6. Jeżeli chcecie, aby „łokieć”, którym mierzycie swoich bliźnich, również was mierzył, to nie musicie nawet czekać na swoje wstąpienie w inne życie, aby odebrać Moją Sprawiedliwość, gdyż tutaj na ziemi, wtedy, gdy tego najmniej oczekujecie, zobaczycie siebie w tej samej krytycznej sytuacji, do której doprowadziliście swoich bliźnich.

7. Natomiast, jeśli chcecie, aby przyszło wam na pomoc wyższe Prawo — nie tylko, aby uwolnić was od bólu, którego obawiacie się najbardziej, lecz również, aby zainspirowało was do szlachetnych myśli i dobrych uczuć, to módlcie się, wezwijcie Mnie, a wówczas idźcie waszą drogą walki, aby być wciąż lepsi, aby być silni w doświadczeniach — jednym słowem, aby z miłością spłacać dług, który macie wobec Ojca i wobec waszych bliźnich. (16, 53 – 59)

8. Często jestem przez kogoś pytany: „Mistrzu, jeśli przebaczasz nam nasze uchybienia — dlaczego dopuszczasz, abyśmy za nie pokutowali, cierpiąc?” Na to powiadam wam: Ja przebaczam wam, ale za te wykroczenia, konieczne jest zadośćuczynienie, abyście mogli przywrócić czystość swojej duszy. (64, 14)

9. Mówiłem wam, że nawet ostatnia plama musi zostać zlikwidowana z ludzkiego serca, lecz powiadam wam również, że każdy musi zmywać własne plamy hańby. Przypominacie sobie, że wam powiedziałem: „łokciem, którym mierzycie, będzie wam odmierzone” i „To, co się zasiało, musi się zebrać”. (150, 47)

10. Z darów ofiarnych, które ludzkość Mi składa, odbieram tylko dobre intencje, jeżeli naprawdę są dobre, gdyż nie zawsze dar jest wyrazem wielkodusznego i szlachetnego zamiaru. Jakże często dają mi ludzie swoją ofiarę, aby przykryć swoje złe uczynki lub, by za to żądać czegoś ode Mnie. Dlatego powiadam wam, że pokój duszy nie jest do kupienia, że wasze ciemne plamy nie są do zmycia materialnym bogactwem, również, gdybyście mogli zaproponować Mi największy skarb.

11. Skrucha, ból z powodu tego, że się Mnie obraziło, odnowa, poprawa, zadośćuczynienie popełnionych uchybień, to wszystko z pokorą, jakiej was nauczałem — tak, wówczas przynoszą Mi ludzie prawdziwą ofiarę serca, duszy i myśli, w których Ojciec ma nieskończenie większe upodobanie, niż w kadzidle, kwiatach i świecach. (36, 27 – 28)

Prawo Pokuty

12. Mieliście jedną okazję za drugą i po tym możecie poznać Moją nieskończoną Miłość do was, gdyż Ja obdarowałem was i udzieliłem waszej istocie okazji, do naprawy błędów, oczyszczenia duszy i jej udoskonalenia, zamiast was ukarania i potępienia na wieki, jak wcześniej byliście przyzwyczajeni wierzyć.

13. Kto, znający te nauki i wierzący, że są one prawdziwe, odważyłby się odwrócić od swojej misji na ziemi, chociaż wie, że tym spowoduje jeszcze cięższą pokutę dla swojej duszy?

14. Chociaż się zgadza, że Moja Sprawiedliwość daje wam nowe możliwości do zlikwidowania plam i naprawy błędów, zgadza się również, że z każdą sposobnością większa będzie ilość doświadczeń, a trudy i cierpienia za każdym razem będą intensywniejsze, tak jak stały się poważniejsze popełnione błędy.

15. Wasz obowiązek — nie powinno mówić się o karze — będzie polegał na odbudowie, odnowie i spłaceniu długów, aż do ostatniego. Nikt — ani wasz Niebieski Ojciec, ani wasze rodzeństwo na ziemi lub w duchowej dolinie — nie uczyni tego, co tylko wy sami uczynić musicie, chociaż wam powiadam, że zawsze pójdę za waszym wołaniem. Gdy będziecie uważali, że jesteście sami i opuszczeni, odczujecie Moją Obecność, a Duchowy Świat zawsze przyjdzie, aby wspierać was w ciężarze waszego krzyża. (289, 45 – 47)

16. Tylko Moja Miłość i Sprawiedliwość może dzisiaj tych ochraniać, którzy ich łakną i pragną.Tylko Ja jeden jestem w stanie, w Mojej doskonałej Sprawiedliwości przyjąć tego, który targnął się na własną egzystencję.

17. Gdyby ci wiedzieli, że opuszczenie duszy straszniejsze jest, niż samotność w tym świecie, wytrzymaliby cierpliwie i odważnie, aż do ostatniego dnia swojego ziemskiego istnienia. (165, 73 – 74)

18. Nie niszczę żadnego z moich dzieci, bez względu na to, jak bardzo Mnie ranią; Zatrzymuję ich, dając im możliwość naprawienia krzywd i powrotu na ścieżkę, którą opuściły. Jednak, pomimo tego, że ich rozgrzeszyłem, będą zbierać owoce swoich uczynków, i to te uczynki będą ich osądzać i wskazywać właściwą drogę.

Przyczyna doświadczeń i cierpień

19. Poznajcie sami siebie! Przyjrzałem się istnieniu ludzi we wszystkich czasach i wiem, jaki był powód całego ich cierpienia i nieszczęścia.

20. Od początku czasów widziałem, jak ludzie odbierali sobie (nawzajem) życie z zazdrości, z materializmu, z pragnienia władzy, zawsze zaniedbywali swoją duszę, wierząc, że są tylko materią, a kiedy nadchodziła godzina pozostawienia na ziemi ludzkiej postaci, pozostawało tylko to, co stworzyli w swoim materialnym życiu, nie zbierając jakiejkolwiek błogości dla ducha, gdyż oni jej nie szukali, o niej nie myśleli, nie zatroszczyli się ani o cnoty ducha, ani o wiedzę. Zadowalali się tym, że żyją, nie poszukując drogi prowadzącej ich do Boga. (11, 42 – 43)

21. Dzisiaj pomimo postępu waszej cywilizacji oddaliliście się coraz bardziej od Natury, tak samo jak od duchowości, od tego, co czyste, od tego, co pochodzi od Boga. Dlatego z każdym etapem waszego życia wpadacie w coraz większą słabość, w coraz większe cierpienie, mimo pragnienia bycia silniejszym i szczęśliwszym każdego dnia, w którym żyjecie na ziemi. Jednak teraz uczynicie krok naprzód w wypełnianiu Mojego Prawa, o mieszkańcy ziemi! (16, 35)

22. Doświadczenia, które napotykacie na waszej drodze życia nie są przypadkiem, Ja wam je zsyłam, abyście zdobywali zasługi. Żaden liść na drzewie nie porusza się bez Mojej Woli, a Ja jestem zarówno w wielkich, jak i małych dziełach Stworzenia.

23. Czuwajcie i módlcie się, abyście uczyli się rozumieć, jaki jest owoc, który macie zebrać z każdego doświadczenia, aby wasza pokuta była krótsza. Weźcie wasz krzyż z miłością na siebie, a Ja sprawie, że będziecie cierpliwie znosili waszą pokutę. (25, 6)

24. Jeśli ludzie pośród śmiechu, przyjemności i próżności zapominają o Mnie i nawet zaprzeczają, że istnieję, dlaczego tracą nadzieję i drżą, gdy zbierają plon łez, który dręczy ich duszę i ich ciało? Wówczas bluźnią i mówią, że nie ma Boga.

25. Człowiek jest wystarczająco odważny, aby grzeszyć, zdecydowany odchodzić od dróg Mojego Prawa, lecz zapewniam was, że jest ponad wszystko tchórzliwy, gdy chodzi o pokutowanie i spłacanie swoich długów. Pomimo to wzmacniam was w waszej tchórzliwości, chronię w waszych słabościach, wyrywam z letargu, osuszam łzy i daje wam nowe okazje, byście odzyskali utracone światło i odnaleźli zapomnianą drogę Mojego Prawa.

26. Przychodzę, aby tak jak w „Drugim Czasie” przynieść wam Chleb i Wino Życia zarówno dla ducha, jak i dla ciała, abyście żyli w harmonii ze wszystkim stworzonym przez Ojca.

27. Na Moich drogach kwitną cnoty, na waszej przeciwnie istnieją ciernie, przepaści i gorycze.

28. Ten, kto mówi, że drogi Pana są pełne cierni, nie wie, co mówi, gdyż Ja nie stworzyłem bólu dla żadnego z Moich dzieci, lecz te, które oddaliły się ze ścieżki Światła i Pokoju, podczas powrotu na nią, będą musiały ponieść konsekwencje swojej winy.

29. Dlaczego piliście kielich cierpienia? Dlaczego zapomnieliście o Prawie Pana, jak również o misji, którą wam powierzyłem? Gdyż Moje Prawo zastąpiliście swoim i tutaj macie wyniki waszej próżnej mądrości: gorzkie cierpienia, wojnę, fanatyzm, rozczarowania i kłamstwa, które was duszą i napełniają rozpaczą. A najbardziej bolesne dla zmaterializowanego człowieka, dla tego, który wszystko podporządkowuje swoim kalkulacjom i przypisuje prawom tego świata, jest to, że po tym życiu jeszcze wciąż będzie dźwigał ze sobą ciężar swoich aberracji i skłonności. Wówczas wielkie będzie cierpienie waszej duszy.

30. Zrzućcie tutaj ciężar waszych grzechów, wypełnijcie Moje Prawo i przyjdźcie wkrótce. Proście wszystkich, których zraniliście o przebaczenie, a pozostałe pozostawcie Mi, gdyż krótki będzie wasz czas na kochanie, jeśli rzeczywiście zdecydowaliście się to uczynić. (17, 37 – 43)

31. Przychodźcie do Mnie wszyscy, którzy nosicie w sercu ukryte cierpienie. Potajemnie nosicie w sobie ból, który spowodowała zdrada, a wasze rozgoryczenie jest bardzo wielkie, gdyż była to bardzo ukochana istota, która was głęboko zraniła.

32. Wyciszcie się w swoim wnętrzu, aby oświeciła was Modlitwa i żebyście mogli poznać, czy wy niegdyś nie byliście powodem, dla którego zostaliście zdradzeni. Wówczas Modlitwa umocni was w myśleniu, że musicie wybaczyć tym, którzy zdradzili was w waszej miłości, waszej wierze, i waszym zaufaniu.

33. Zaprawdę powiadam wam, w tym samym momencie, w którym przebaczycie temu, który was obraził, poczujecie w pełni Mój Pokój, gdyż w tym momencie wasz duch zjednoczy się z Moim, a Ja rozłożę Mój płaszcz, aby wam wybaczyć i oboje otulić Moją Miłością. (312, 49 – 51)

34. Mistrz powiada wam w prawdzie: zaprawdę dla każdego ducha stworzyłem Królestwo pokoju i doskonałości. Jednak temu Królestwu, które przygotowałem przeciwstawia się inne królestwo: świat. Podczas gdy Moje Królestwo osiąga się przez pokorę, miłość i cnoty, posiadanie tego innego królestwa wymaga pychy, ambicji, dumy, chciwości, egoizmu i nikczemności.

35. We wszystkich czasach, świat przeciwstawiał się Mojemu Królestwu, zawsze wszyscy, którzy za Mną szli, byli uciskani i kuszeni, czy to przez widzialne wpływy, czy niewidzialne siły.

36. Ten czas nie jest jedyny, w którym, aby się do Mnie dostać, przechodzicie przez ciernie, nie jest to po raz pierwszy, że wasza dusza, aby dotrzeć do Mojej Obecności, potyka się. We wszystkich czasach w głębi waszej istoty rozstrzygała się walka.

37. Inspiracja Mojego Ducha, rozjaśniając wasze wnętrze, roznieciła walkę z ciemnymi siłami, z fałszywym światłem, fałszywymi cnotami, z materią ze wszystkim niepotrzebnym i z całą fałszywą wspaniałością tego świata. (327, 3)

38. Ból, który znosiliście ze względu na Mnie, błogosławię, ponieważ wszystko, co cierpicie dla Mnie, przyniesie wam wieczną godność. (338, 61)

Wiara, oddanie i pokora w doświadczeniach

39. Ludzkie życie jest tyglem dla duszy, w którym ona się oczyszcza i kowadłem, na którym jest wykuwana. Aby człowiek z miłością niósł swój krzyż na sam szczyt swojej góry Kalwarii jest nieodzowne, aby posiadał ideał w duchu, wiarę w swojego Stwórcę i miłość do swojego przeznaczenia.

40. Bez wiary w Wieczne Życie przy wszystkich tych ciężkich doświadczeniach, człowiek wpada w rozpacz, bez wysokich ideałów pogrąża się w materializmie, a bez siły do znoszenia rozczarowań, ogarnia go zwątpienie lub ginie w nałogu.

41. Powiadam wam, że macie kochać swój krzyż, gdyż, jeżeli będziecie się buntowali, podczas gdy musicie go nieść na ramionach, ból otworzy w waszym sercu głęboką ranę. Ja kocham Mój Krzyż naprawdę, o narodzie, lecz wiecie, jak Ja nazywam Mój Krzyż? Moim Krzyżem jesteście wy, o ludzie, których tak bardzo kocham. (144, 20)

42. Wiara, oddanie i pokora wobec Moich zarządzeń uczynią drogę doświadczeń krótszą, gdyż wówczas nie pójdziecie drogą cierpienia więcej, niż jeden raz. Jednak jeżeli w doświadczeniach pojawią się opór, niezadowolenie, a nawet bluźnierstwo, próby będą przedłużone, ponieważ będziecie musieli ponownie zrobić tę drogę, aż nauczycie się lekcji. (139, 49)

43. Powiadam wam: doświadczenia, które w obecnym czasie człowiek sam na siebie nałożył, są bardzo ciężkie, gdyż takie są konieczne dla jego ocalenia.

44. Nad tym, co jest najdroższe każdemu człowiekowi, wykona się Boska Sprawiedliwość, aby zażądać rachunku z dzieł każdego ludzkiego stworzenia.

45. Jakże ważne jest, aby człowiek uzyskał poznanie tego, co oznacza duchowa pokuta, aby w przekonaniu, że każda dusza posiada przeszłość, którą zna tylko Bóg, przyjął z miłością, cierpliwością, poważaniem, a nawet radością swój kielich cierpienia —, wiedząc, że przez to zmywa przeszłe i teraźniejsze plamy, wyrównuje długi i zdobywa zasługi przed Prawem.

46. W cierpieniu nie będzie żadnego duchowego wzniesienia, jak długo nie cierpi się z miłością, z szacunkiem wobec Mojej Sprawiedliwości i akceptacji tego, co każdy dla siebie się wystarał. Natomiast to uniesienie pośród doświadczeń, będzie mogła dać człowiekowi tylko wiedza o tym, czym jest Prawo duchowej restytucji. (352, 36 – 37, 42 – 43)

Znaczenie cierpienia i bólu

47. Jeżeli doświadczenia życia przypisujecie przypadkowi, będzie wam ciężko stać się silnymi. Natomiast, jeśli macie pojęcie o tym, czym jest pokuta, czym jest sprawiedliwość i zadośćuczynienie, znajdziecie w waszej Wierze uniesienie i dostosowanie do przezwyciężania prób.

48. Jest Moją Wolą doświadczanie waszej duszy na przeróżne sposoby, gdyż Ja tworzę, formuję i doskonalę ją. Do tego posługuję się wszelkimi rzeczami i wszystkimi ludźmi, jako narzędzi używam zarówno sprawiedliwego, jak i złoczyńcy. Jednym razem posługuję się Światłem, a innym razem, moją służącą czynię ciemność. Dlatego powiadam wam, jeżeli znajdujecie się w krytycznej sytuacji, to myślcie o Mnie, o waszym Mistrzu, który z całą miłością wyjaśni wam powód tego doświadczenia.

49. Istnieją kielichy, które wszyscy musicie wypić, jedni wcześniej inni później, aby wszyscy nauczyli się Mnie rozumieć i kochać. Nędza, choroba, zniesławienie, pozbawienie czci, są bardzo gorzkimi kielichami, które docierają nie tylko do ust grzesznika. Przypomnijcie sobie, że w „Drugim Czasie”, „Najsprawiedliwszy” opróżniał najbardziej gorzki kielich, jaki sobie możecie wyobrazić. Posłuszeństwo, pokora i miłość, z jaką kielich cierpienia będzie wypijany, uczynią krzyż lżejszym, a doświadczeniu pozwolą szybciej przeminąć. (54, 4 – 6)

50. Wszystko was otaczające skierowane jest na to, aby was oczyszczać, lecz nie wszyscy tak to pojęli. Nie pozwólcie, aby ból, jaki pijecie ze swojego kielicha goryczy, pozostał bezowocny. Z bólu możecie uzyskać Światło, którym jest mądrość, delikatność, siła i wrażliwość. (81, 59)

51. Wiedzcie Uczniowie, że ból usuwa z waszego serca złe owoce, ofiarowuje wam doświadczenie i sprawia, że wasze błędy zostają poprawione.

52. W ten sposób wasz Ojciec sprawdza was, aby w waszym umyśle rozjaśniło się. Jednak, jeżeli wy nie rozumiecie, gdyż nie odkryliście sensu Moich Mądrych Lekcji i cierpicie bezowocnie, wasz ból jest bez sensu i wy nie macie lekcji za sobą. (258, 57 – 58)

53. Ludzie wołają: Jeżeli istnieje Bóg Miłosierdzia i Miłości — dlaczego muszą dobrzy cierpieć przez złych, czyniący sprawiedliwość przez grzeszników?

54. Zaprawdę powiadam wam, Moje dzieci: żaden człowiek nie przychodzi na ten świat, aby uzyskać tylko własne zbawienie duszy. Nie jest on samodzielnym indywiduum, tylko częścią Całości.

55. Czyż nie cierpi w ludzkim ciele zdrowy i doskonały organ, jeżeli pozostałe organy są chore?

56. Jest to materialne porównanie, abyście zrozumieli stosunek, jaki istnieje pomiędzy każdym człowiekiem z innymi. Dobrzy muszą cierpieć z powodu złych, lecz dobrzy nie są w pełni niewinni, jeżeli nie starają się o duchowy postęp swojego rodzeństwa. Jednak, jako indywiduum, każdy posiada własną odpowiedzialność, a ponieważ jest częścią Mojego Ducha i jest do Niego podobny, posiada wolę i inteligencję, aby przyczyniać się do postępu wszystkich. (358, 18 – 19)

57. Wykładajcie prawidłowo Moje Pouczenie, nie sądźcie, że Mój Duch się cieszy, gdy widzi wasze cierpienia na ziemi albo że chce wam zabrać to wszystko, co jest dla was przyjemne, aby się tym napawać. Przychodzę, aby sprawić, abyście uznali i poważali Moje Prawa, gdyż one są warte waszego szacunku i poważania, gdyż ich przestrzeganie przyniesie wam wieczną Szczęśliwość i wieczny Pokój. (25, 80)

58. Muszę wam powiedzieć, że tak długo, jak długo mieszkacie na ziemi, wolno wam się starać uczynić wasze istnienie na niej tak przyjemne, jak tylko jest to możliwe. Nie ma potrzeby, aby zarobić na Pokój w Zaświatach, nieustająco płakać, cierpieć i „krwawić”.

59. Jeżeli tę ziemię z doliny płaczu moglibyście zmienić w świat szczęścia, gdzie kochalibyście się nawzajem, gdzie staralibyście się czynić dobro i żyć w obrębie Mojego Prawa — zaprawdę powiadam wam, to życie byłoby w Moich Oczach bardziej zasłużone i stojące wyżej, niż istnienie pełne cierpienia, niepowodzeń i łez, jakkolwiek dużej gotowości do wytrzymywania go nie mielibyście. (219, 15  – 16)

60. Cieszcie się, że żaden ból nie trwa wiecznie, wasze cierpienia są czasowe i bardzo szybko przeminą.

61. Czas pokuty i oczyszczenia jest ulotny dla tego, kto doświadczenia traktuje z uduchowieniem, natomiast dla tego, który całkowicie jest pochłonięty materializmem, będzie trwać bardzo długo, to, co w rzeczywistości wkrótce przeminie.

62. Tak jak przemijają uderzenia waszego serca, tak przemija w nieskończoności ludzkie życie.

63. Nie ma powodu do obaw, gdyż tak, jak komuś wyrywa się westchnienie, jak ktoś wylewa łzę lub jak powie się słowo, tak przemijają cierpienia człowieka.

64. W nieskończonej Boskiej Czułości muszą się wszystkie wasze cierpienia i troski rozpłynąć w nicości. (12, 5 – 9)