IX. NAUKI BOSKIEJ MĄDROŚCI

Rozdział 41.

Połączenie pomiędzy tą stroną i zaświatami

Inspiracja i wsparcie Duchowego Świata

1. Wszyscy kroczycie po drabinie duchowego doskonalenia się, jedni osiągnęli już rozwój, którego wy obecnie nie możecie pojąć, inni idą za wami.

2. Wielkie dusze, wielkie poprzez walkę, poprzez swoją miłość, przez swój wysiłek, poszukują harmonii ze swoim małym rodzeństwem, z dalekimi, z niedbałymi; ich misje są szlachetne i wielka jest ich miłość do Mojej Boskości, jak również do was jest ona bardzo duża.

3. Dusze wiedzą, że zostały stworzone do aktywności, do osiągania wyższego rozwoju, one wiedzą, że dla dzieci Boga nie istnieje bezczynność. W Stworzeniu wszystko jest życiem, ruchem, równowagą, harmonią i dlatego te niezliczone istoty pracują, wysilają się i cieszą swoją walką ze świadomością, że w ten sposób gloryfikują swego Pana i służą postępowi oraz doskonaleniu swoich bliźnich.

4. Dzisiaj, ponieważ znajdujecie się poza drogą, którą wyznaczyło wam Moje Prawo, nie znacie wpływu, jaki wywiera na was to rodzeństwo, lecz gdy posiądziecie wrażliwość, aby odbierać wysyłane przez nie promieniowanie, podszepty i przesłania, będziecie mieli pojęcie o niezliczoności zajęć i szlachetnych dziełach, którym ono poświęca swoje istnienie.

5. Musicie wiedzieć, że owe dusze w swojej miłości i poważaniu Praw Stwórcy, aby nie wprowadzić dysharmonii w podstawowych częściach Stworzenia, nigdy nie biorą niczego, co im nie przysługuje ani nie dotykają tego, co zabronione lub nie wnikają tam gdzie wiedzą, że im nie wolno.

6. Jakże inaczej czynią ludzie na ziemi, którzy w swoim dążeniu do wielkości i władzy w świecie, bez najmniejszego respektu wobec Moich Nauk, przy pomocy klucza nauki szukają niszczących sił natury, otwierają drzwi nieznanym siłom, niszcząc w ten sposób harmonię w otaczającej ich naturze.

7. Kiedy człowiek zrozumie, jak być chłonnym, aby słuchać mądrych rad Duchowego Świata i w ten sposób kierować się jego natchnieniem?

8. Zaprawdę powiadam wam, to by wystarczyło, aby bezpiecznie doprowadzić was na przysługujący wam szczyt góry, tam ujrzelibyście przed sobą, prostą i pełną światła ścieżkę, którą przeszły dusze, które teraz są tylko po to, aby wyświadczać wam dobro i wspierać was w waszych trudach, przy czym krok po kroku przybliżają was do końca drogi, gdzie na was wszystkich czeka Ojciec.

9. Ponieważ mówiłem do was o dobroci i wysokim duchowym rozwoju tych istot, muszę wam powiedzieć, że one również, tak jak wy, od początku miały dar wolności woli, oznaczający prawdziwą i świętą wolność działania, co jest dowodem na Miłość Stwórcy do swoich dzieci. (20, 28 – 36)

10. Nie idziecie sami, gdyż Moja zachęta i Moje Światło jest z każdym z was. Natomiast, w przypadku, gdyby wydało się wam, to niewiele, postawiłem po stronie każdego ludzkiego stworzenia duchową Istotę Światła, aby czuwała nad waszymi krokami, aby pozwoliła wam przeczuwać jakieś niebezpieczeństwo i żeby służyła wam, jako towarzysz w waszej samotności i jako podpora w waszej życiowej podróży. Są to te istoty, które wy nazywacie Aniołami Stróżami lub Opiekunami.

11. Nigdy nie okazujcie im niewdzięczności i nie bądźcie głusi na ich podszepty, ponieważ wasze siły nie wystarczą, aby przetrwać wszystkie doświadczenia życia. Potrzebujecie tych, którzy są od was bardziej zaawansowani i którzy nieco wiedzą z waszej przyszłości, gdyż Ja im to ujawniłem.

12. Walka tych istot będzie tak długo bardzo trudna, jak długo nie osiągniecie uduchowienia, gdyż wy z waszej strony bardzo niewiele przyczyniacie się do tego, aby im pomagać w ich ciężkiej misji.

13. Gdy wasze uduchowienie pozwoli wam odczuwać i uświadamiać sobie obecność tego waszego rodzeństwa, które niewidzialne, bez jakiejkolwiek ostentacji, działa na korzyść waszej pomyślności i postępu, wówczas będziecie żałowali, że ich zmuszaliście z powodu waszej chęci grzeszenia, do natrudzenia się i również do cierpienia. Lecz gdy dojdziecie do takiego wniosku, to tylko, dlatego, że w waszym umyśle właśnie rozjaśniło się. Wtedy obudzi się w was dla nich współczucie, wdzięczność i zrozumienie.

14. Jakież wielkie poczucie szczęścia będą mieli wasi opiekunowie, gdy zobaczą, że ich starania są przez was wspierane, a ich inspiracja jest zgodna z waszym wzniesieniem się!

15. W Duchowej Dolinie macie wiele rodzeństwa i przyjaciół, których nie znacie.

16. Jutro, gdy wiedza o duchowym życiu rozprzestrzeni się po ziemskim okręgu, ludzkość zrozumie znaczenie tych istot po swojej stronie i ludzie będą błogosławili Moją Opatrzność. (334, 70 – 76)

17. Zaprawdę powiadam wam, gdyby wasza wiara była mocna, nie mielibyście pragnienia za pomocą zmysłów ciała odczuwania obecności Duchowości, gdyż wtedy dusza byłaby tą, która swoją subtelną wrażliwością uświadamiałaby sobie ten, nieustająco pulsujący wokół was świat.

18. Tak, ludzkości, jeżeli ty czujesz się odlegle od Duchowego Świata, to te istoty nie mogą czuć się od ludzi daleko, gdyż dla nich nie istnieje żadna odległość, żadne granice i przeszkody. One żyją w Duchowości i dlatego nie mogą czuć się daleko od ludzkich istot, których najwyższym przeznaczeniem jest postęp i rozwój duszy. (317,48  –  49)

19. Jedyna odległość, jaka istnieje pomiędzy Bogiem, wami i duchową istotą nie jest materialnym oddaleniem, lecz duchowym, spowodowanym brakiem w przygotowaniu, w czystości i gotowości, aby odebrać duchowe inspiracje.

20. Nigdy nie stawiajcie tych odległości pomiędzy wami i waszym Mistrzem lub pomiędzy wami i Duchowym Światem, a wówczas zawsze będziecie mogli się radować dobroczynnością, którą obdarza Moja Miłość tych, którzy potrafią poszukiwać. Zawsze będziecie mieli uczucie, że Duchowy Świat jest blisko serca tych, którzy się przygotowali, aby go odczuwać.

21. Jakże wielką jest odległość, jaką stawia ludzkość obecnego czasu pomiędzy sobą i Duchowym Światem? Jest ona tak wielka, że dzisiejsi ludzie, z tego powodu odczuwają Boga nieskończenie odlegle od siebie, a Królestwo Niebieskie uważają za dalekie i nieosiągalne. (321,76  –  78)

22. Powiadam, wam, że nie istnieje ani jeden ludzki umysł, który nie żyłby pod wpływem Duchowego Świata.

23. Wielu temu zaprzeczy, lecz nikt nie będzie mógł udowodnić, że jest to niemożliwe, aby ludzki umysł mógł odbierać nie tylko myśli i drgania duchowych istot i innych ludzi, lecz również Moje.

24. Jest to Objawienie dla całej ludzkości  –  Objawienie, które, gdy się rozpowszechni, znajdzie otwarte serca przyjmujące je z wielką radością, jak również natrafi na upartych przeciwników i prześladowców.

25. Lecz co będą mogli ci uczynić, aby zapobiec, żeby Światło Duchowego Królestwa zabłysło w ludzkim życiu?

26. Ja przemawiam do waszego sumienia, do waszego duch i do waszego rozsądku, lecz powiadam wam raz jeszcze, że odbieracie z innych poziomów bytu, przekazy, idee i inspiracje, a tak samo jak nie wiecie skąd przyszedł wasz duch, aby inkarnować w to wasze ciało, tak samo nie wiecie, kto objawia się mu niewidzialnie i nieodczuwalnie. (282, 33  –  37)

Zagubione i pragnące zła duchy

27. Ten czas jest inny niż Pierwszy i Drugi. Dzisiaj żyjecie w chaosie rozpętanych widzialnych i niewidzialnych elementów. Biada temu, kto nie czuwa, gdyż ten zginie, a ten, kto jest przygotowany musi walczyć!

28. Tysiące niewidzialnych oczu patrzą na was, jedne czyhają na was na waszej drodze, aby doprowadzić was do upadku, te inne, aby was ochraniać. (138, 26  –  27)

29. Wielkie legiony zabłąkanych dusz prowadzą wojnę z ludźmi, przy czym wykorzystują ich niewiedzę, upór i brak duchowego widzenia; a ludzie nie przygotowali swojej broni miłości, aby chronić się przed ich atakami, dlatego w tej walce wydają się bezradnymi istotami.

30. Było niezbędne, aby Moja Duchowa Nauka dotarła do was, aby was nauczyć jak macie się przygotowywać, aby zwycięsko przetrwać ten pojedynek.

31. Z tego Duchowego Świata, który wokół waszego własnego świata pulsuje i żyje, wychodzą wpływy, które doświadczają ludzi w ich umyśle, w uczuciach, bądź w ich woli, czyniąc z nich poddane sługi, niewolników, narzędzia i ofiary. Wszędzie pokazują się duchowe objawienia, lecz pomimo to ludzie świata w dalszym ciągu nie chcą sobie uświadomić tego, co otacza ich ducha.

32. Konieczne jest rozpoczęcie bitwy, zniszczenie ciemności, aby gdy Światło wedrze się pomiędzy ludzi, wszyscy wyruszyli w prawdziwej wspólnocie i poprzez Modlitwę zwyciężyli w walce, którą podejmą przeciwko tym mocom, które nad nimi przez tak długi czas panowały.

33. Ludzie i narody uległy sile tych wpływów, z czego ludzkość nie zdała sobie sprawy. Rzadkie i nieznane choroby, które przez nie są wytwarzane, obaliły ludzi i spowodowały chaos wśród naukowców.

34. Jakże wiele podziałów, chaosu i cierpienia nałożył człowiek na siebie. Brak Modlitwy, moralności i Uduchowienia przyciągnął nieczyste i pomylone istoty. Lecz czegóż można oczekiwać po tych, którzy bez Światła i przygotowania odeszli?

35. Tam są ci, których wyście oszukali i uciskali, których omamiliście i upokorzyliście. Oni mogą wam wysyłać, tylko chaos i ciemność mogą żywić tylko zemstę i czynią wam tylko zarzuty. (152, 22  –  28)

36. Legiony Istot z ciemności dostały się pomiędzy ludzi jak chmura gradowa, powodując załamania, chaos w myślach i zaciemniając ludzkie serce. I chociaż ta ludzkość ma broń, aby się przed tymi podstępnymi atakami bronić, jedni nie potrafią jej używać, a inni nie mają nawet pojęcia o jej posiadaniu. (240, 53)

37. Ludzkość z dzisiaj, jak wielka liczbowo nie byłaby w waszych oczach, jest bardzo mała w porównaniu do świata istot duchowych, który ją otacza. Z jak wielką siłą wnikają owe legiony na ludzkie drogi, lecz ci nie uświadamiając sobie świata, który ich opływa, nie czują i nie słyszą go. (339, 29)

38. Człowiek, który popadł w grzeszne życie, jest w stanie ciągnąć za sobą legion istot z ciemności, które sprawią, że on pozostawi na swojej drodze ślad zgubnych wpływów. (87 ,7)

39. Gdybyście mogli stąd oglądać Duchową Dolinę, gdzie zmaterializowane istoty są w domu  –  te, które nie wypracowały niczego dla duchowej podróży po tym życiu  –  bylibyście zdruzgotani. Lecz nawet na moment nie powiedzielibyście: „Jak straszna jest Boska Sprawiedliwość!”, nie, zamiast tego, zawołalibyście: „Jakże niewdzięczni, jakże niesprawiedliwi i okrutni jesteśmy dla siebie samych! Jakże obojętni wobec naszego Ducha i jakże zimni byliśmy jako Uczniowie Jezusa!”

40. Dlatego Ojciec pozwolił, aby te istoty objawiały się czasem w waszym życiu i dawały wam cierpiącą i pełną strachu wieść o swoim ponurym i niespokojnym życiu. One są mieszkańcami świata, który nie posiada promienistego światła duchowych domostw ani urody ziemi, którą przedtem zamieszkiwały. (213, 52  –  53)

41. Legiony dusz, które bezcelowo błądzą po świecie i w przeróżny sposób pukają do drzwi ludzkiego serca, często są głosami, które chcą wam powiedzieć, że macie się obudzić, że macie otworzyć swoje oczy na rzeczywistość, żałować za swoje błędy i się odnowić, aby później, gdy pozostawicie swoje ciało w łonie ziemi nie musieli opłakiwać, tak jak oni waszej samotności, waszej nieświadomości i waszego materializmu. Zobaczcie tutaj, jak nawet z ciemności wypływa światło, gdyż żaden liść na drzewie nie porusza się bez Mojej Woli, tak samo owe duchowe manifestacje, których z dnia na dzień będzie więcej, ostatecznie tak ludzi zaleją, że w końcu zwalczą ludzki sceptycyzm. (87, 65)

42. Módlcie się za tych, którzy od was odchodzą i wyruszają w zaświaty, gdyż nie wszystkim udaje się odnaleźć drogę, nie wszyscy są w stanie duchowo się wznieść, ani nie osiągają w krótkim czasie Pokoju.

43. Niektórzy żyją w Duchowości z natrętnymi wyobrażeniami materialnego życia, niektórzy cierpią z powodu silnego uczucia skruchy, inni są pozbawieni uczuć, razem ze swoim ciałem pogrzebani pod ziemią, a jeszcze inni nie mogą rozstać się ze swoimi bliskimi, z tymi, którzy pozostali na ziemi, gdyż skarga, egoizm i ludzka niewiedza ich zatrzymuje, przywiązując ich do materii, ograbiając ze światła pokoju i postępu.

44. Pozwólcie, aby te dusze, które wciąż jeszcze zatrzymują się na tym świecie, który im więcej nie przysługuje, poszły dalej, żeby ich dusza z duchem mogły się wznieść do Nieskończoności, gdzie oczekuje ich prawdziwe dziedzictwo, sprawcie, aby zrezygnowały z dóbr, które posiadały i kochały na tym świecie. (106, 35  –  37)

45.Będzie to dla waszej duszy dobroczynne, zostać przez nie przyjęci po przybyciu do Duchowej Doliny i otrzymać od nich oznakę wdzięczności za miłosierdzie, którym okazaliście się wobec nich. Wielka będzie wasza radość, gdy wtedy ujrzycie je przesycone światłem.

46. Ale jakże bolesne byłoby, gdybyście napotkali legiony istot, ociemniałych przez dezorientację, wiedząc, że one oczekiwały z waszej strony czynu miłości, a wy im go nie udzieliliście. (287, 58)

47. Zaprawdę, powiadam wam, jeżeli Ja was ludzi traktuje z taką ilością Miłości i Miłosierdzia, to z taką samą troskliwą Miłością zwracam się do tych, którzy pokutują swoje wcześniejsze uchybienia w zaświatach. Wysyłam do tych istot Moje Światło, aby uwolnić je z ich dezorientacji, która jest jak ciemność i z ich samooskarżenia, które jest „ogniem”, aby je później wysyłać pomiędzy ludzi, aby, przez to, ci, którzy przedtem zasiewali w sercach cierpienie, opatrzeni teraz w poznanie, stali się dobroczyńcami i opiekunami swojego własnego rodzeństwa. (169, 6)

Walka duchów o ludzkie dusze

48. Po drugiej stronie waszego ludzkiego życia istnieje świat Duchów, waszego rodzeństwa, dla ludzi niewidzialnych istot, które walczą pomiędzy sobą o zdobycie was.

49. Ta walka ma swój powód w różnicy w rozwoju, w jakim jedni i drudzy się znajdują. Podczas, gdy istoty Światła, niesione ideałem miłości, harmonii, pokoju i doskonalenia się, obsypują drogę ludzkości Światłem, inspirują ją zawsze do dobra i objawiają jej zawsze to, co jest dobre dla ludzi, istoty, które wciąż jeszcze mocno trzymają się materializmu ziemi, które nie potrafiły uwolnić się ze swojego egoizmu i swojej miłości do światalub odżywiają na nieokreślony czas ludzkie skłonności i nałogi, sieją dezorientację na drodze ludzi, poprzez to, że zaciemniają umysł, czynią serca ślepymi i zniewalają wolę, aby posługiwać się człowiekiem i aby czynić go narzędziem swoich planów albo go używać, jak by był ich własnym ciałem.

50. Podczas gdy Duchowy Świat Światła stara się zdobyć ludzką duszę, aby stworzyć jej wyłom do Wieczności, podczas gdy te błogosławione legiony nieustająco starają się, wzrastać w miłości, stawać się opiekunami chorych w obozie cierpienia, konsultantami po stronie człowieka dźwigającego ciężar wielkiej odpowiedzialności, doradcami młodzieży, opiekunami dzieci, towarzyszami tych, którzy żyją zapomniani i samotni, również nieustannie działają pomiędzy ludźmi legiony istot pozbawionych światła duchowej mądrości i bez wzniosłego uczucia miłości. Lecz ich celem nie jest ułatwienie wam drogi do Duchowego Królestwa  –  nie, zamiar tych istot jest całkowicie przeciwny, ich dążeniem jest opanowanie świata, bycie w dalszym ciągu jego panami, uwiecznienie się na ziemi, opanowanie ludzi i uczynienie ich niewolnikami i narzędziami swojej woli  –  jednym słowem: niepozwolenie na odebranie sobie niczego, co zawsze uważały za swoje: Świata.

51. A więc, Uczniowie: Pomiędzy jednymi i tymi drugimi istotami szaleje gwałtowna walka  –  walka, której wasze cielesne oczy nie widzą, której odbicie jednak dzień po dniu jest odczuwalne w waszym świecie.

52. Aby ludzkość mogła się bronić i uwolnić od złych wpływów, potrzebuje ona wiedzy o Prawdzie, która ją otacza, musi nauczyć się, Modlitwy przy pomocy Ducha i musi również wiedzieć, w jakie umiejętności wyposażona jest jej istota, aby mogła wykorzystać je, jako broń w wielkiej bitwie Dobra przeciwko złu, Światła przeciw ciemności, Uduchowienia przeciw zmaterializowaniu.

53. Właśnie Duchowy Świat Światła działa i walczy i przygotowuje wszystko, aby któregoś dnia świat odnalazł drogę Uduchowienia.

54. Pomyślcie o tym wszystkim, a będziecie mogli sobie wyobrazić gwałtowność tej walki waszych duchowych braci, którzy starają się o ocalenie ludzi  –  walkę, która dla nich jest kielichem, w którym wy wciąż dajecie im do picia żółć waszej niewdzięczności, gdyż wy ograniczacie się do tego, aby odbierać od nich całe dobro, które oni wam darowują, lecz nigdy nie stawiacie się po ich stronie, aby wspomagać ich w ich walce.

55. Tylko niewielu jest takich, którzy potrafią się do nich przyłączyć, niewielu jest takich, którzy wrażliwi są na ich inspiracje i postępują według ich wskazówek. Lecz jakże silni idą tacy przez życie, jakże chronieni się czują, jakie rozkosze i inspiracje uskrzydlają ich ducha!

56. Większość ludzi jest rozdarta pomiędzy tymi dwoma wpływami, nie decydując się na żaden z nich, nie poświęcając się całkowicie materializmowi, ale też nie wysilając się, aby się od niego uwolnić i uduchowić swoje życie i wznieść je poprzez dobro, wiedzę i duchową siłę. Ci jeszcze całkowicie znajdują się w walce ze sobą.

57. Ci, którzy całkowicie poddali się materializmowi, nie troszcząc się już o Głos Sumienia, którzy pogardzają wszystkim, co tylko dotyczy ich duszy i więcej nie walczą, ci zostali w walce zwyciężeni. Oni sądzą, że zwyciężyli, wierzą, że są wolni, a nie zauważają, że są więźniami i że będzie konieczne, aby legiony Światła zeszły do ciemności, aby ich uwolnić.

58. To Przesłanie Światła wysyłam do wszystkich narodów ziemi, aby ludzie obudzili się, aby uświadomili sobie, kto jest wrogiem, którego muszą zwalczyć, aż go zwyciężą i jaką broń, nie wiedząc tego, noszą ze sobą. (321, 53  –  63)

Połączenie ze Światem Duchowym Boga

59. Uczniowie obudźcie się i rozpoznajcie czas, w jakim żyjecie. Powiadam wam: Tak samo, jak nikt nie może powstrzymać Mojej Sprawiedliwości, tak również nikt nie może zamknąć bram do Zaświatów, które otworzyło Moje Miłosierdzie. Nikt nie będzie mógł zapobiec, aby z tego Świata docierały do ludzi przesłania Światła, Nadziei i Mądrości. (60,82)

60. Pozwoliłem wam na krótki czas wejść w kontakt z istotami z zaświatów, którego nie aprobowałem w Drugim Czasie, gdyż w tamtym czasie nie byliście do tego przygotowani  –  ani wy, ani oni. Te drzwi w obecnym czasie zostały przeze Mnie otwarte i w ten sposób urzeczywistniam zapowiedzi Moich Proroctw i niektórych Moich Obietnic.

61. W 1866 roku otworzyły się te niewidzialne dla was drzwi, jak również umysły tych wybranych przeze Mnie do ogłoszenia przesłania, jakie przyniosą ludziom duchy Światła.

62. Od tego roku objawiały się społeczeństwom i narodom ziemi istoty duchowe, które były znakiem poprzedzającym Moje Przyjście. (146, 15)

63. Gdyby ludzie z dzisiaj nie byli tak twardzi i pozbawieni uczuć, bez wątpienia nieustannie odbieraliby przesłania Duchowego Świata i czasami widzieliby siebie otoczonymi przez tłumy istot, które ustawicznie wywierają wpływ na przebudzanie się ludzi i stwierdziliby, że nigdy nie są sami.

64. Jedni nazywają ten świat niewidzialnym, inni zaświatami. Lecz dlaczego? Po prostu dlatego, że brakuje im wiary, aby zobaczyć Duchowość i ponieważ ludzka nędza duchowa daje im poczucie, bycia daleko i obcym od świata, który musieliby odczuwać w swoim sercu. (294, 32  –  33)

65. Wszyscy zdumieni jesteście faktem, że duchowa istota się objawia lub że wchodzi z wami w kontakt, nie myśląc o tym, że wy również dajecie wyraz o sobie, że objawiacie się nawet w innych światach i innych sferach.

66. Wasze ciało nie jest tego świadome, że wasz duch w momentach waszej Modlitwy kontaktuje się ze Mną, ono nie potrafi uświadamiać sobie tego zbliżenia poprzez ten dar do swojego Pana  –  nie jedynie do Mojego Ducha, lecz również do waszego duchowego rodzeństwa, o którym wspominacie w chwilach Modlitwy.

67. Tak samo nie jesteście świadomi tego, że wasza dusza w godzinach waszego spokoju, gdy ciało śpi, w zależności od stopnia jej rozwoju i uduchowienia, uwalnia się od swojego ciała i ukazuje w oddalonych miejscach, nawet w duchowych światach, których wasz rozum nawet nie potrafi sobie wyobrazić.

68. Niech nikt nie dziwi się tym objawieniom. Pojmijcie, że obecnie zbliżacie się do pełni czasu. (148, 75  –  78)

69. Życzę sobie, aby czyste myśli były mową, w której będziecie porozumiewali się z waszym rodzeństwem, żyjącym w Duchowym, abyście się w ten sposób rozumieli i zaprawdę, wasze zasługi i dobre uczynki będą dla nich użyteczne, tak samo jak wpływ tych Moich dzieci, ich inspiracja i ich ochrona dla was będą wielką pomocą na waszej drodze życia, abyście wspólnie do Mnie doszli.

70.Stańcie się uduchowieni, a doznacie w waszym życiu dobroczynnej obecności tych istot: Czułość matki, która pozostawiła swoje dziecko na ziemi, serdeczność i poradę ojca, który również musiał odejść. (245, 7  –  8)

71. To dzieło będzie przez wielu krytykowane i odrzucone, gdy dowiedzą się, że w nim objawiały się duchowe istoty. Lecz nie przejmujcie się tym, gdyż tylko nieświadomi będą zwalczali tę część Mojego Pouczenia.

72. Jakże często Apostołowie, Prorocy i Posłańcy Pana przemawiali do świata pod wpływem Duchowych Istot Światła, z czego ludzkość nie zdawała sobie sprawy, i jakże często każdy z was nie będąc tego świadomym, postępował i mówił według woli duchowych istot! I właśnie to, co już zawsze się zdarzało, teraz wam potwierdziłem. (163, 24  –  25)

73. Jeżeli powodowałaby wami tylko ciekawość, w dążeniu do kontaktu z zaświatami, to nie znajdziecie Prawdy, jeżeli prowadziłoby was do tego pragnienie wielkości lub próżność, nie otrzymacie żadnego prawdziwego objawienia. Gdy pokusa omami wasze serce fałszywym celom lub egoistycznym interesem, również nie otrzymacie połączenia z Moim Świętym Duchem. Tylko wasz szacunek, czysta Modlitwa, wasza miłość, wasze miłosierdzie, wasze duchowe uniesienie sprawią cud, że wasza dusza rozłoży skrzydła, przekroczy przestrzeń i dotrze do duchowych domostw, tak daleko, jak jest to Moją Wolą.

74. To jest Łaska i Pociecha, jaką przeznaczył dla was Duch Święty, abyście ujrzeli jedno i to samo domostwo i abyście się przekonali, że nie istnieje śmierć i nie ma odległości, że ani jedno Moje stworzenie nie umiera w odniesieniu do Wiecznego Życia. Gdyż w tym „Trzecim Czasie” będziecie mogli wziąć w duchowe objęcia również te istoty, które odeszły z tego ziemskiego życia, a które wy znaliście i kochaliście i które straciliście na tym świecie, ale nie w Wieczności.

75. Wielu z was skontaktowało się z tymi istotami przy pomocy Moich pracowników. Lecz zaprawdę powiadam wam, nie jest to doskonały sposób podjęcia kontaktu i zbliża się czas, w którym inkarnowane i pozbawione ciała dusze będą mogły porozumiewać się ze sobą od ducha do ducha, nie używając już jakiegokolwiek materialnego lub ludzkiego środka, mianowicie poprzez inspirację, poprzez dar duchowego wyczucia, objawienie lub przeczucie. Oczy waszego ducha będą mogły uświadamiać sobie obecność zaświatów, później wasze serce będzie wyczuwać oznaki życia tych istot, które zaludniają Duchową Dolinę, a wówczas wielka będzie radość waszego ducha jak również poznanie i miłość do Ojca.

76. Wówczas będziecie wiedzieli, czym jest życie waszej duszy, kim ona jest i kim była, poprzez to, że poznacie samych siebie, nie widząc siebie w tak ciasnych granicach, jakim są te odpowiadające waszemu ciału. Gdyż Ojciec powiada wam: jeżeli nawet, materia waszego ciała rzeczywiście jest mała  –  jakże podobny jest wasz duch Do Mojego Boskiego Ducha! (244, 21  –  24)