IX. NAUKI BOSKIEJ MĄDROŚCI

Rozdział 36.

Wiara, Prawda i Poznanie

Wszystko pokonująca Wiara

1. Aby zwalczyć słabości, ubóstwo duszy, nędzę, namiętności i rozwiać wątpliwości konieczna jest Wiara i dobre uczynki, będące cnotami, które dokonują niemożliwego, wobec nich znikają jak cienie trudności i niemożności.

2. Powiedziałem ludziom, którzy wierzyli we Mnie w Drugim Czasie: „Twoja Wiara ci pomogła”. Wyjaśniałem to tak, gdyż Wiara jest uzdrawiającą mocą, siłą, która przemienia, a jej Światło rozprasza ciemności. (20, 63 – 64)

3. Ci, którzy są jeszcze dalecy od uduchowienia, pragną zobaczyć Mnie w postaci Jezusa, aby Mi powiedzieć: „Panie wierzę w Ciebie, gdyż Ciebie zobaczyłem”. Takim powiadam: Szczęśliwi, którzy uwierzyli nie widząc, gdyż dostarczyli dowodu, że dzięki swojemu uduchowieniu odczuli Mnie w swoim sercu. (27, 75)

4. Pragnę, abyście wiedzieli, czym jest Wiara, dzięki czemu, żebyście zrozumieli, że ten, kto ją ma jest właścicielem z niczym nieporównywalnego skarbu.

5. Ten, kto żyje oświecony tym wewnętrznym Światłem — za nie wiadomo jak ubogiego uważałby go świat — nigdy nie będzie czuł się odrzucony, opuszczony, słaby lub zagubiony. Wiara w swojego Ojca, w życie, w swoje przeznaczenie, jak również w siebie samego, nie pozwoli mu zginąć w życiowej walce, a poza tym zawsze będzie w stanie dokonywać wielkich i zdumiewających czynów. (136, 4 – 5)

6. Wiara jest jak latarnia, która rozjaśnia waszą życiową drogę, aż dotrzecie do pewnego portu Wieczności.

7. Wiara nie może być jak tych letnich i strachliwych dusz, które dzisiaj robią krok do przodu, a jutro do tyłu, które nie chcą walczyć z własnym cierpieniem i jedynie na podstawie Miłosierdzia Ojca wierzą w zwycięstwo ducha.

8. Wiara jest tym, co prowadzi duszę, która ze świadomością, że Bóg jest w niej, kocha swojego Pana i cieszy się, kochając bliźnich i czując Go w sobie. Tak wielka jest Wiara w Sprawiedliwość Ojca, że nie oczekuje ona, że jej bliźni będą ją kochali, gdyż przebacza obelgi i uchybienia, lecz wierzy w to, że jutro zostanie napełniona Światłem, ponieważ osiągnęła oczyszczenie poprzez swoje zasługi.

9. Kto posiada Wiarę, ma Pokój, posiada Miłość i dobroć w sobie.

10. Jest bogaty w duchu, a nawet w materialnym, lecz w prawdziwe bogactwo, nie w to, które macie na myśli. (263, 12 – 16)

11. Podam wam teraz dowód na istnienie prawdziwej Wiary: jeżeli serce nie zawiedzie w godzinie doświadczenia, kiedy w krytycznym momencie przenika duszę Pokój.

12. Kto posiada Wiarę, jest w zgodzie ze Mną, gdyż Ja Jestem Życiem, Zdrowiem i Szczęściem. Kto naprawdę szuka tego portu i tej latarni, nie zginie.

13. Kto posiada tę cnotę, czyni cuda poza każda ludzką nauką i daje świadectwo o Duchu i o wyższym życiu. (237, 69-71)

Rozpoznanie Boskiej Prawdy

14. Kiedy serce zawiera dobrą wiarę a umysł jest wolny od osądów i niewyraźnych wyobrażeń, lepiej potrafi się doceniać życie, a Prawda będzie widziana z większą jasnością. Natomiast, jeżeli w sercu zawarte jest zwątpienie lub próżność i błędy w umyśle, wszystko wydaje się niejasne, a nawet Światło ukazuje się jako ciemność.

15. Szukajcie Prawdy, ona jest życiem, lecz szukajcie jej z miłością, pokorą, wytrwałością i wiarą. (88, 5 – 6)

16. Módlcie się, pytajcie Ojca w waszej Modlitwie, a wówczas odbierzecie w swoich medytacjach iskrę Mojego Boskiego, Nieskończonego Światła. Nie oczekujcie w jednym momencie otrzymania całej Prawdy. Istnieją dusze, które od dawna szukają Prawdy, które badają i próbują wniknąć we wszystkie tajemnice, lecz jeszcze nie osiągnęły wymarzonego celu.

17. Chrystus, Namaszczony, pokazał wam drogę słowami: „Kochajcie się nawzajem”. Czy potraficie wyobrazić sobie ważkość tego wzniosłego Przykazania? Całe ludzkie życie odmieniłoby się, gdybyście żyli według tej Nauki. Tylko miłość będzie mogła wam objawić Prawdy Boskich Tajemnic, gdyż jest ona powodem waszego życia i wszystkiego Stworzonego.

18. Szukajcie gorliwie Prawdy, szukajcie sensu życia, kochajcie i bądźcie silni w dobru, a przeżyjecie jak krok po kroku z waszej istoty opadnie wszystko, co było błędne, nieczyste lub niedoskonałe. Bądźcie z dnia na dzień bardziej wrażliwi na Światło Boskiej Łaski, a wówczas będziecie mogli Waszego Pana bezpośrednio zapytać, o to, co chcecie wiedzieć i czego potrzebuje wasza dusza, aby osiągnąć najwyższą Prawdę. (136, 40 – 42)

19. Ja Jestem »Słowem«, które odwiedza ludzi, ponieważ oni nie potrafili dostać się do Mnie. To, co im objawiam jest Moją Prawdą, gdyż Prawda jest Królestwem, do którego zgodnie z Moją Wolą wszyscy powinniście wejść.

20. Jak chcecie odkrywać Prawdę, jeżeli przedtem nie powiem wam, że do tego potrzebne jest wiele wyrzeczeń?

21. Aby odnaleźć Prawdę, czasem jest niezbędne, aby zrezygnować z tego, co się posiada, a nawet zaprzeć się siebie.

22. Zadowolony z siebie, materialista, obojętny, nie może rozpoznać Prawdy, tak długo, jak długo nie zburzy murów w obrębie, których żyje. Aby spojrzał w twarz Mojemu Światłu jest niezbędne, aby nie zważał na swoje namiętności i słabości. (258, 44 – 47)

23. Błogosławiony, szukający Prawdy, gdyż jest on spragniony Miłości, Światła i Dobra. Szukajcie, a znajdziecie, szukajcie Prawdy, a ona wyjdzie wam naprzeciw. W dalszym ciągu rozmyślajcie, dalej zapytujcie Księgę Boskiej Mądrości, a ona wam odpowie, gdyż Ojciec nigdy nie milczy, lub nie pozostaje obojętny wobec tego, który Go usilnie prosi.

24. Jakże wielu szukających Prawdy w książkach, u uczonych i w przeróżnych naukach ostatecznie ją znajdzie wewnątrz siebie, gdyż Ja włożyłem Nasienie Wiecznej Prawdy we wnętrze każdego człowieka. (262, 36 – 37)

25. Ja nie mogę was oszukać! Nigdy nie działam obłudnie, nie ukrywam się w ciemności, Moja Prawda jest zawsze naga. Natomiast, jeżeli ludzie nie byli w stanie zobaczyć nagości Mojego Ducha, to tylko, dlatego, że tego nie chcieli. Ja nie ukrywam przed wami Mojej Prawdy za jakimś okryciem. Moja Nagość jest Boska i jest czysta, Moja Nagość jest Święta i Ja ukażę ją wszystkim istotom wszechświata. Jako alegorię tego, przyszedłem na świat nagi i znowu nagi od was odszedłem.

26. Pragnę, aby pomiędzy Moimi zawsze panowała Prawda, gdyż Ja Jestem i zawsze będę w waszej prawdzie. Ja pragnę, aby między wami była Miłość, a Moja Miłość będzie zawsze w waszej miłości.

27. Istnieje tylko jedna Prawda i jedyna prawdziwa Miłość, a kiedy ta Prawda i ta Miłość będą w was, będą wasza miłość i wasza prawda Moimi, a Moja Prawda i Moja Miłość będą waszymi. (327, 33 – 34)

28. Moje Światło jest w każdym duchu. Teraz znaleźliście się w czasie, w którym Mój Duch wyleje się na ludzi. Dlatego powiadam wam, że wszyscy wkrótce poczujecie Moją Obecność — nieświadomi tak samo, jak naukowcy, zarówno wielcy, jak i mali, tak samo możni, jak i ubodzy.

29. Jedni i drudzy zadrżą w Obecności Prawdy Żyjącego i Prawdziwego Boga. (263, 33 – 34)

Poznanie Duchowego i Boskiego

30. Jest niemożliwe, aby jedno z Moich dzieci zapomniało o Mnie, gdyż w swojej duszy nosi w sobie ducha, który jest Światłem Mojego Ducha, poprzez które wcześniej czy później musi Mnie rozpoznać.

31. Dla jednych jest łatwym wniknięcie w sens Mojego Słowa i odnalezienie tam Światła, lecz dla innych Moje Słowo jest zagadką.

32. Powiadam wam, że w czasie uduchowienia nie wszyscy mogą zrozumieć Moje Przesłanie. Ci, którzy tego nie potrafią, aby ich duch otworzył swoje oczy na Światło Mojego Objawienia będą musieli odczekać do nowych czasów. (36, 4 – 6)

33. Gdy wam powiadam, że Moja Mądrość będzie waszą — czy wierzycie, że może wystarczyć jedno ziemskie życie, aby dowiedzieć się wszystkiego, co mam wam do objawienia? Gdy wam powiadam, że nie możecie osiągnąć ludzkiej nauki, bez odbycia dalekiej drogi rozwoju, jeszcze mniej możecie, bez pełnego rozwoju waszej duszy, zdobyć duchową wiedzę.

34. Nie stawiam Uduchowienia w opozycji do nauki, ponieważ taki błąd był ludzki, nigdy Mój. Przeciwnie, Ja nauczam was doprowadzenia materialnego do zgody z Duchowym, ludzkiego z Boskim, przemijającego z Wiecznym. Natomiast wyjaśniam wam, że aby wędrować po ścieżkach życia, musi się przedtem znać drogę, którą wyznacza wam duch, którego duchowe Prawo wypływa z Boskiego Ducha. (79, 38 – 39)

35. Upadliście tak nisko i tak daleko oddaliliście się od Duchowości, że uważacie wszystko to, za nadnaturalne, co — ponieważ należy do ducha — jest całkowicie naturalne. Tak nazywacie Boskie nadnaturalnym i tak samo postrzegacie wszystko, należące do waszego ducha, a to jest błąd.

36. Przyczyną tego jest fakt, że tylko widzicie i odbieracie to, co znajduje się w obrębie waszych zmysłów i to, co leży w obszarze pojmowania waszej ludzkiej inteligencji, a to, co znajduje się poza waszymi zmysłami i rozumem uważaliście za nadnaturalne. (273, 1)

37. Zarówno człowiek, który szuka światła wiedzy w naturze, jak i ten, który poszukuje Mojej Prawdy w duchowych objawieniach, musi na własnych nogach odbyć drogę, na której odnajdzie te wszystkie prawdy, których nie będzie mógł odkryć na innych ścieżkach. Właśnie dlatego wysyłałem waszą duszę, jedno życie za drugim, do życia tu na ziemi, aby na podstawie swojego rozwoju i doświadczenia odkryła wszystko znajdujące się w niej i w tym, co ją otacza.

38. Jeżeli chcecie, sprawdzajcie gruntownie Moje Słowa, lecz potem studiujcie i obserwujcie życie z ich perspektywy, abyście mogli ustalić Prawdę, która zawiera się we wszystkim, co wam powiedziałem.

39. Zaistnieją okoliczności, w których będzie się wam wydawało, jakby istniała sprzeczność pomiędzy tym, co mówię wam dzisiaj, a tym, co było wam objawiane w czasach przeszłych, lecz ta sprzeczność nie istnieje. To ludzie są tymi, którzy tkwią w pomyłkach. Jednak teraz wszyscy dotrą do Światła. (105, 54 – 56)

Warunki dla Duchowego Poznania

40. Pokora jest Światłem ducha, a jej brak przeciwnie, jest w nim ciemnością. Próżność jest owocem niewiedzy. Ten, kto jest wielki przez wiedzę i uznawany na podstawie cnót, posiada prawdziwą skromność i duchową pokorę. (101, 61)

41. Oddalajcie wszystkie złe myśli, a przyciągajcie myśli szlachetne. Szczęście nie leży w tym, co posiada się materialnie, tylko w tym, co się duchowo poznało. Poznanie oznacza posiadanie i według tego postępowanie.

42. Kto naprawdę ma wiedzę, jest pokornego ducha. Nie jest dumny z ziemskiej mądrości, która tylko do tego dąży, aby poznawać ziemskie, a zaprzecza wszystkiemu, czego nie zrozumiała. Ten, kto nosi w sobie światło poznania przez inspirację, potrafi, zarówno, w odpowiednim czasie odbierać objawienia, jak również umie na nie czekać. Uczonymi nazwało się wielu, lecz słońce, które dzień w dzień świeci pełnią światła, było dla nich tajemnicą.

43. Wielu sądziło, że wie wszystko, lecz zaprawdę powiadam wam, mrówka, która niezauważalnie przechodzi im drogę, również zawiera dla nich nieprzeniknioną tajemnicę.

44. Ludzie będą mogli zbadać wiele cudów natury, lecz tak długo, jak długo nie będą tego czynili na ścieżce Boskiej Miłości, nie osiągną prawdziwej mądrości, która zawiera się w nieśmiertelnym życiu ducha. (139, 67 – 70)

Konieczność poszerzenia świadomości człowieka

45. Od samego początku udzieliłem człowiekowi wolności myślenia. Jednakże on zawsze był niewolnikiem — czasami z fanatyzmu, a w innych przypadkach z powodu błędnego światopoglądu faraona lub cesarza. To jest powodem, dla którego jest on oślepiony w obliczu wolności, którą duch teraz osiąga i Świętości prezentującej się przed jego oczami. Gdyż jego rozum nie jest jeszcze przyzwyczajony do tej wolności.

46. Człowiek zmniejszył siłę swojego duchowego pojmowania i dlatego wpadł w fanatyzm, szedł poplątanymi ścieżkami i był, jak cień woli innych.

47. Stracił swoją wolność, nie był panem ani siebie, ani swoich myśli.

48. Natomiast teraz nadszedł czas Światła, w którym musicie zerwać łańcuchy i rozpostrzeć skrzydła, aby w pragnieniu Prawdy wznieść się swobodnie ku Nieskończoności. (239, 4 – 7)

49. Stulecie, w którym żyjecie, wykazuje się dwoma aspektami: jednym jest rozwój rozumu, a drugim duchowa stagnacja.

50. W rzeczywistości Boskie Światło oświeca umysły i dlatego wypływa z nich Moja Wielka Inspiracja, której owoce wprawiają ludzi w zdumienie, gdyż umysł żąda teraz wolności i poszerzenia wiedzy. Człowiek zagłębił się w studiowaniu natury, bada, odkrywa, dziwi się, lecz nigdy się nie waha.

51. Jednak kiedy przyjdzie mu na myśl, wyjaśnienie stosunku do duchowości, do Prawdy, leżącej poza znaną mu materią, jest lękliwy, boi się wniknąć w nieznane, w to, co uważa za zabronione, co według jego mniemania jest dozwolone istotom wyższym i godnym badania Boskich tajemnic.

52. Tu okazał się słaby i nierozsądny, niezdolny do przełamania siłą woli przesądów, które go powstrzymują. Tu okazało się, że jest on niewolnikiem przekręconych interpretacji.

53.Rozwój ludzkiej inteligencji nigdy nie będzie pełny, tak długo, jak długo nie rozwija się ona również na poziomie duchowym. Zobaczcie, jak wielkie jest zacofanie waszego ducha, gdyż poświęciliście się tylko poznaniu ziemskiego życia.

54. Człowiek jest niewolnikiem woli innych, ofiarą klątw, potępień i pogróżek. Jednak, co zostało przez to osiągnięte? Że zrezygnował ze wszystkich życzeń pojmowania najwyższej wiedzy i uzyskania tego, co człowiek powinien posiadać, że sam sobie przeszkadza w możliwości wyjaśnienia tego, co w absurdalny sposób zawsze uważał za tajemnicę: Duchowego Życia.

55. Czy sądzicie, że życie ducha zawsze będzie na ziemi dla ludzi zagadką? Jeżeli tak myślicie, znajdujecie się w wielkim błędzie. Zaprawdę powiadam wam, tak długo, jak nie poznacie swojego pochodzenia i nie będziecie wiedzieli niczego, co dotyczy ducha, będziecie mimo całego postępu waszej nauki, tylko zwykłymi stworzeniami, które zamieszkują swój żałosny świat pośród roślin i zwierząt. W dalszym ciągu będziecie się zwalczać w waszych wojnach, a ból będzie w dalszym ciągu rządził waszym życiem.

56. Jeżeli nie odkryjecie, kogo nosicie w swojej istocie ani nie odkryjecie w bliźnim duchowego brata, który żyje w każdym — czy rzeczywiście możecie się kochać? Nie ludzkie dzieci, również nie, gdy Mi powiecie, że Mnie znacie i za Mną idziecie. Gdy powierzchownie pojmujecie Moją Naukę, fałszywe będą, wasza wiara, wasze poznanie i wasza miłość. (271, 39 – 45)

57. We Mnie ludzie znajdą odwagę, aby wyzwolić się z jarzma swojej niewiedzy.

58. Jak możecie oczekiwać, że na ziemi zapanuje Pokój i ustaną wojny, że ludzie się odnowią, a grzech się zmniejszy, kiedy nie posiadają żadnej duchowej wiedzy, która jest bazą, zasadą i podstawą życia?

59. Zaprawdę powiadam wam, tak długo, jak długo Moja Prawda nie zostanie zrozumiana i przestrzegana, wasze życie na ziemi będzie jak budowla, która została zbudowana na ruchomych piaskach. (273, 24 – 26)

60. Powiadam człowiekowi, że on sam dla siebie jest nieznajomym, ponieważ nie wniknął w swoje wnętrze, nie zna swojej tajemnicy i nie zna swojej właściwej istoty. Natomiast w obecnym czasie chcę nauczać go treści Księgi, która przez tak długi czas była dla niego zamknięta, gdzie przechowane są wszystkie tajemnice, które już w „Drugim Czasie” obiecałem wyjaśnić Światłem Mojego Ducha.

61. Teraz będziecie się prawdziwie poznawać i wnikać we wnętrze waszego ducha. Wówczas będziecie mogli powiedzieć, że zaczynacie rozumieć, kim jesteście.

62. Człowiek pozna swoje pochodzenie, swoje przeznaczenie, swoje zadanie, swoje możliwości i to całe, wokół niego żyjące, nieskończone i wieczne życie. Nie będzie mógł więcej ranić swojego bliźniego, nie będzie mógł więcej zagrażać istnieniu swoich współobywateli ani nie będzie się odważał hańbić niczego go otaczającego, gdyż dojdzie do świadomości, że wszystko jest uświęcone.

63. Pozna to wszystko, co zawiera i ukrywa jego duch, a wówczas będzie miał jasne wyobrażenie i wiarę w to, że — ponieważ duch jest cudowny — również musi być cudowne domostwo, które jego Ojciec przygotował dla niego w Wieczności. (287, 4 – 6)