VIII. CZŁOWIEK

Rozdział 34.

Wolność woli i sumienia

Znaczenie sumienia i wolności woli

1. Słuchajcie Uczniowie: Człowiek jako duchowe dary posiada wolność woli i sumienie, wszyscy przychodzą na świat zdolni do cnót i mogą czynić z nich użytek. W ich duchu jest Światło sumienia, lecz jednocześnie z rozwojem ciała rozwijają się namiętności i złe skłonności, a te są w walce z cnotami.

2. Bóg zezwala, aby się tak działo, gdyż bez walki nie ma zasług, a jest to dla was konieczne, abyście wspinali się po duchowej drodze. Na czym polegałaby zasługa dzieci Boga, gdyby one nie walczyły? Co robilibyście, gdybyście na świecie żyli w pełni szczęścia, tak jak tego oczekujecie? Czy moglibyście oczekiwać duchowego postępu w otoczeniu przyjemności i bogactw? Stanęlibyście w miejscu, gdyż tam, gdzie nie ma walki, nie ma zasług.

3. Jednakże nie zrozumcie tego błędnie; gdyż, kiedy mówię o walkach, mówię o tych, które prowadzicie, aby pokonać wasze słabości i namiętności. Te walki są jedynymi, na jakie ludziom pozwalam, aby opanowywali swój egoizm i materialne dążenia, żeby duch oświecony przez sumienie zajął swoje prawdziwe miejsce.

4. Tę wewnętrzną walkę popieram, lecz nie te, które prowadzicie oślepieni ambicją i złością, w pragnieniu wywyższenia siebie. (9, 42 – 44)

5. Dusza walczy, aby osiągnąć swoją ewolucję i postęp, podczas gdy ciało wciąż od nowa ulega pokusom świata. Jednak dusza i ciało mogą ze sobą harmonizować, gdy oboje będą robili tylko z tego użytek, co im w dozwolony sposób przysługuje, a na to właśnie wskazuje Moja Nauka.

6. Jak w każdym momencie możecie wykonywać Moje Prawo? Poprzez to, że będziecie słuchali głosu sumienia, który jest sędzią waszego postępowania. Ja nie proponuję wam niczego, czego nie moglibyście wykonać. Chcę was przekonać, że droga do bycia szczęśliwym nie jest fantazją, lecz, że ona istnieje, a tutaj objawiam wam jak się po niej idzie.

7. Wy posiadacie wolność wyboru drogi, lecz Moim obowiązkiem jako Ojca jest pokazanie wam prawdziwej, najkrótszej — tej, która jest zawsze oświetlona Ogniem Boskiego Światła, którym jest Moja Miłość do was. Gdyż wy jesteście uczniami, którzy są spragnieni słuchania wciąż nowych słów, potwierdzających wasze poznanie i ożywiających waszą wiarę. (148, 53 – 55)

8. Ja włożyłem w waszą istotę sumienie, aby było wskazówką na wszystkich waszych drogach, ponieważ sumienie jest w stanie odróżniać dobro od zła i prawidłowe od tego, co nieprawidłowe. Z tym światłem nie będziecie się mylić ani nie będziecie mogli zostać nazwani nieświadomymi. Jak mógłby spirytualista oszukać swojego bliźniego albo próbować zmylić samego siebie, jeżeli zna prawdę? (10, 32)

9. Człowiek na ziemi jest księciem, któremu ten tytuł dały Moja Miłość i Moja Sprawiedliwość, a zadaniem, które od samego początku otrzymał, było panowanie nad ziemią.

10. Ponad Boskim Darem jego wolnej woli, postawiłem płonącą latarnię mającą rozjaśniać jego drogę życia: sumienie.

11. Wolność w działaniu i światło sumienia, aby odróżniał dobro od zła, są dwoma największymi Darami, które Moja Ojcowska Miłość przekazała w spadku waszemu duchowi. Są one w człowieku jeszcze zanim się narodzi i po tym jak umrze. Sumienie, ponieważ jest do głębi zjednoczone z duchem, prowadzi go i nie opuszcza ani w rozpaczy, ani po utracie rozumu, ani w walce ze śmiercią. (92, 32 – 34)

12. Dusza cieszy się wolnością woli, poprzez którą dla osiągnięcia zbawienia, ma zdobywać zasługi.

13. Kto prowadzi, daje orientację lub doradza duszy na jej swobodnej drodze rozwoju, aby odróżniała dozwolone od niedozwolonego i dlatego nie zabłądziła?: Sumienie.

14. Sumienie jest Boską iskrą, jest wyższym światłem i siłą, która pomaga człowiekowi nie grzeszyć. Jaką zasługę miałby człowiek, gdyby sumienie miało materialną moc, aby zmusić go do pozostawania w dobru?

15. Chcę abyście wiedzieli, że zasługa polega na tym, aby tego głosu słuchać i według jego wskazówek postępować, dać się mu przekonać, że ono nigdy nie kłamie ani się nie myli w tym, co doradza.

16. Jak na pewno mogliście pojąć, wymaga przeszkolenia i koncentracji na sobie, aby ten głos móc jasno usłyszeć. Którzy pomiędzy wami ćwiczą w obecnym czasie to posłuszeństwo? Odpowiedzcie sobie sami.

17. Sumienie zawsze objawiało się w ludziach, lecz człowiek nie osiągnął koniecznego rozwoju, aby temu światłu pozwolić na prowadzenie całego swojego życia. Potrzebuje on prawa, wskazówek, przepisów, religii i porad.

18. Gdy ludzie dojdą do tego, że będą kontaktowali się ze swoim duchem, a zamiast poszukiwać duchowego na zewnątrz, będą tego szukali w swoim wnętrzu, będą mogli usłyszeć delikatny, przekonujący, mądry i sprawiedliwy głos, który zawsze był w nich żywy, a którego oni nie słyszeli i zrozumieją, że w sumieniu jest obecność Boga, że jest ono prawdziwym pośrednikiem, przez którego człowiek powinien wchodzić w kontakt ze swoim Ojcem i Stwórcą. (287, 26 – 30)

19. Wy wszyscy macie Moje Światło w sobie, każda dusza posiada tę Łaskę, lecz, podczas gdy u jednych światło stawało się coraz silniejsze, wzrastało, wydostając się na zewnątrz, aby się ujawnić, u innych pozostaje tylko w utajonym, ukrytym i nieświadomym stanie. Jednak zaprawdę powiadam wam: jak bardzo by nie był człowiek duchowo zacofany, zawsze będzie w stanie odróżniać dobro od zła, a z tego powodu wszyscy jesteście przede Mną odpowiedzialni za swoje czyny.

20. Muszę wam powiedzieć, że wasza odpowiedzialność rośnie w tym stopniu, w jakim rośnie wasze poznanie, gdyż wówczas stajecie się coraz bardziej wrażliwi na wskazówki sumienia. (310, 69 – 70)

21. Chcę abyście wiedzieli, że wy wyposażeni w ducha i sumienie jesteście najbardziej uprzywilejowani pośród wszystkich stworzeń. Dałem wam wolność woli, abyście z własnej woli weszli na prawdziwą drogę prowadzącą do Mnie. Droga, która wam proponuję nie jest kwiecista, jest ona drogą Modlitwy, pokuty i walki, a po niej powinno was prowadzić sumienie. (58, 42)

22. Co stałoby się z duchem, gdyby został ograbiony z wolności woli? W pierwszej linii, nie byłby on duchem, a dlatego nie byłby stworzeniem, które jest godne Najwyższego. Byłby czymś w rodzaju maszyn, które wy produkujecie, coś bez własnego życia, bez inteligencji, bez woli, bez dążeń. (20, 37)

23. Ja dałem człowiekowi wolność woli. Natomiast jeżeli on w swoim zaślepieniu poszedłby tak daleko, że robiłby Mi z tego powodu zarzuty, wówczas mu powiem, że dałem mu również siłę woli i rozum. Jednocześnie objawiłem mu Moje Prawo, które jest drogą, aby się nie potykał albo nie błądził i zapaliłem w nim światło sumienia, które jest wewnętrzną pochodnią rozjaśniającą drogę duszy i prowadzącą ją do wiecznego życia.

24. Dlaczego istnieje grzech, przeważa zło i wybuchają wojny? Ponieważ człowiek nie słucha głosu sumienia i czyni zły użytek z wolności woli. (46, 63 – 64)

25. Świat Mnie nie słyszy, gdyż głos tego ciała, poprzez które się objawiam ma tylko mały zasięg. Dlatego istnieje głos sumienia będący Moją Mądrością, które mówi i zaskakuje wielu ludzi, którzy poza tym pod wpływem własnego egoizmu są głusi wobec tego głosu, a zważają tylko na komplementy i ziemski wygląd, upajając się swoją pozycją towarzyską i swoją władzą. (164, 18)

Nadużywanie wolności woli

26. Dzisiaj napotykam ludzkość, która jest duchowo osłabiona w następstwie nadużycia, jakie uczyniła z daru wolności woli. Ja zaprojektowałem drogę sprawiedliwości, miłości, miłosierdzia, dobra. Człowiek stworzył inną o pozornym świetle, która doprowadziła go do zepsucia.

27. Podczas Mojego Powrotu, Moje Słowo pokazuje wam właśnie tę drogę, którą nie chcieliście pójść, a niesprawiedliwy i nierozsądny byłby ktoś, kto powiedziałby, że ta Nauka powoduje zamieszanie lub czyni obojętnym. (126, 5 – 6)

28. Popatrzcie na ludzi, którzy się niszczą i nienawidzą, odbierają jedni drugim władzę nie cofając się przed przestępstwem, oszustwem lub zdradą. Istnieją miliony ludzi, którzy umierają jako ofiary swoich bliźnich i inni, którzy giną pod działaniem występków. Czy jest może Światło w nich? Mówi może duch, który w nich żyje? To, co tam się znajduje, jest ciemnością jest cierpieniem, wynikiem nadużycia Daru wolności woli, nie słuchania wewnętrznego głosu i ponieważ ludzie nie skierowali swojego spojrzenia na Światło tej iskry, którą wszyscy nosicie w swojej istocie, a która jest Boskim Promieniem Światła nazywanym przez was sumieniem. (79, 31)

29. Wolność woli jest najwyższym wyrazem, najdoskonalszym darem wolności, który ludziom na życiową drogę został udzielony, aby wytrwałością w dobru, osiągniętą dzięki poradom sumienia i walce w pokonywaniu doświadczeń, pozwoliła mu na osiągnięcie Ojcowskiego Łona. Natomiast wolność woli została zastąpiona niepohamowaniem, sumienie jest pomijane, słucha się tylko nakazów świata, a duchowość została zastąpiona materializmem.

30. W obliczu tak wielkiego chaosu i tak wielu odstępstw, człowiekowi obecnego czasu będzie Moja Nauka wydawała się absurdem. Jednakże Ja powiadam wam, że jest to prawdziwe Pouczenie, aby uzyskać, żeby ludzie uwolnili się z letargu, w jaki wpadli w obecnym czasie. (157, 15 – 16)

31. Moje Słowo jest drogą, jest Boskim Prawem prowadzącym was do doskonałości, jest Światłem wznoszącym duszę, która jednak została zachmurzona, gdy zwyciężyło ciało swoją nieustępliwością i brakiem posłuchu wewnętrznego głosu swojego sumienia.

32. Biada wówczas duszy, która pod działaniem ciała uległa i pozwoliła panować nad sobą wpływom otaczającego ją świata, przez co zamieniła swoje miejsce przewodnika na bezradną istotę, którą ponoszą ludzkie namiętności i słabości, podobnie, jak wyschnięte liście, które bez określonego kierunku są rozwiewane przez wiatr.

33. Człowiek, najbardziej kochający wolność obawia się poddać Boskiej Woli, ze strachu, że ostatecznie jego duch go podporządkuje, ograbiając z wielu ludzkich przyjemności, o których wie, że mu szkodzą i tak opuszcza drogę prowadzącą go do prawdziwego życia. (97, 36)

34. Zbliża się do końca czas, w którym ludzie używali wolności woli, aby stosować ją dla przyjemności, niskich namiętności, wrogości i zemsty. Moja Sprawiedliwość zablokuje ścieżkę grzechu, a zamiast tego otworzy drogę pojednania i odnowy, aby ludzie mogli odnaleźć drogę Pokoju, której bezskutecznie szukali innymi środkami. (91, 80)

35. Dałem wam wolność woli i ją respektowałem, ową błogosławioną wolność, której udzieliłem Moim dzieciom. Jednakże w waszą istotę włożyłem również Boskie Światło ducha, abyście prowadzeni przez niego skierowali swoje umiejętności na prawidłowe ścieżki. Natomiast powiadam wam: w walce duszy z materią, dusza doznała swojej klęski, bolesnego upadku, który powoli, coraz bardziej oddalał ją od Źródła Prawdy, którym Ja Jestem.

36. Jej klęska nie jest ostateczna, jest przejściowa, gdyż ona podniesie się z głębokości swojej przepaści, gdy nie będzie mogła dłużej znieść swojego głodu, pragnienia, nagości i ciemności. Ból będzie jej ratunkiem, a wtedy, gdy usłyszy głos swojego ducha, podniesie się mocna, promieniująca, żarliwa i zainspirowana, na nowo spożytkowująca swoje umiejętności. Jednak już nie z ową wolnością, używania ich dla dobra lub zła, lecz poprzez to, że poświęci je wyłącznie wypełnianiu Boskiego Prawa, które jest najlepszym Nabożeństwem, jakie może ofiarować Mojemu Duchowi. (257, 65 – 66)

Konieczność postępowania według impulsów sumienia

37. Jakże daleko od rzeczywistości znajdują się obecnie miliony istot, które żyją tylko dla swojej materialnej teraźniejszości! Jak mogłyby otworzyć oczy na rzeczywistość? Tylko przez to, że będą nasłuchiwały głosu swojego sumienia — tego głosu, który, aby był usłyszany, potrzebuje pozbierania się, opamiętania i Modlitwy. (169, 16)

38. Zawsze, gdy chcecie wiedzieć, czy droga, która idziecie, jest tą rozwoju, powinniście zapytać sumienia, a kiedy w nim jest pokój, a w waszym sercu miłość bliźniego i dobra wola wobec bliskich w domu, będziecie pewni, że wasze światło wciąż jeszcze świeci, a wasze słowo pociesza i uzdrawia.

39. Jednak jeżeli odkrylibyście, że w waszym sercu zakorzeniły się, chciwość, pragnienie zła, materializm i pożądania ciała, możecie być pewni, że wasze światło stało się ciemnością i oszustwem. Czy chcecie tego, abyście — kiedy Ojciec was wezwie — zamiast złotej pszenicy, pokazali nieczysty plon? (73, 45)

40. Uczniowie:, Jeżeli nie chcecie popełniać pomyłek lub błędów, sprawdzajcie wasze postępowanie w świetle waszego sumienia, a kiedy zaistnieje coś, co je zaciemnia, to zbadajcie się gruntownie, a odkryjecie tę plamę hańby, abyście mogli ją skorygować.

41. W was istnieje lustro, w którym możecie się oglądać i zobaczyć, czy jesteście czyści, czy nie.

42. Spirytualista powinien być rozpoznawany po swoich uczynkach, które, aby były czyste muszą być dyktowane przez sumienie. Kto tak będzie postępował, będzie czuł, że słusznie nazywa się Moim uczniem.

43. Któż mógłby Mnie oszukać? Nikt. Ja nie osądzam was według tego, co robicie, tylko według zamiaru, z jakim to czynicie. Jestem w waszym sumieniu i poza nim. Jak mogliście przypuścić, że Ja mogę nie znać waszych czynów i ich powodów? (180, 11 – 13)

Walka pomiędzy wolnością woli i sumieniem

44. Gdy ziemię zamieszkiwały pierwsze ludzkie istoty, Stwórca włożył w nie Swoją Miłość oraz dał im duszę, zapalił Swoje Światło w ich duchu, przy czym jednocześnie została im dana wolność woli.

45. Jednak, podczas gdy jedni starali się pozostać wytrwali, poprzez to, że zwalczali wszystkie pokusy w zamiarze pozostania czystymi, godni Pana i w zgodzie ze swoim sumieniem, inni kuli łańcuch grzechów, od grzechu do grzechu, od jednego uchybienia do następnego, ogniwo za ogniwem, prowadzeni tylko głosem zmysłów, opanowani swoimi namiętnościami, zasiewając błędy i pokusy między bliźnimi.

46. Jednakże obok tych zagubionych dusz, również przychodzili Moi Prorocy jako Anielscy Posłańcy Mojej Boskości, aby ludzkość budzić, ostrzegać ją przed niebezpieczeństwami i zapowiadać Moje Przyjście. (250, 38 – 39)

47. Ciało było zbyt uparte i oporne, aby postępować według wskazówek owego wewnętrznego Światła, które wy nazywacie sumieniem, a dużo łatwiej przychodziło mu iść za impulsami, które prowadziły je do niepohamowania swoich instynktów i namiętności.

48. Długo ludzkość szła po tej ziemi, drogą życia, w ciężkiej walce pomiędzy sumieniem, które nigdy nie milczało, a ciałem, które do dzisiaj z materializmu chce uczynić swój kult i prawo, bez zwycięstwa ani materii, ani ducha, gdyż walka wciąż trwa.

49. Pytacie Mnie, kto zwycięży? A Ja powiadam wam, że nie potrwa to długo do absolutnego zwycięstwa ducha, które w ciele dokona się za pomocą duszy.

50. Czy nie przeczuwacie, że po tak wielu wojnach i po tak długiej walce materialne ciało, które jest ludzkie i przemijające, będzie musiało ustąpić przed duchem, który jest Moim Wiecznym Światłem?

51. Zrozumcie, że człowiek po tak długim oporze ostatecznie osiągnie tę wrażliwość i ustępliwość, której nigdy przedtem nie miał wobec tego głosu i tego duchowego życia, które wibruje i żyje w jego istocie.

52. Wszyscy, nie zauważając tego posuwacie się ku temu punktowi. Natomiast, kiedy ujrzycie na ziemi zwycięstwo Dobra i Sprawiedliwości, zrozumiecie przyczynę walk, bitew i sprawdzianów. (317, 21 – 26)

53. Spójrzcie jak człowiek stoi ponad wszystkim go otaczającym, że jest on jedyną istotą, która jest wyposażona w wolność woli i sumienie. Ta wolność woli była punktem wyjścia dla wszystkich ludzkich błędów, upadków i grzechów. Jednak wobec Wieczności i Sprawiedliwości Stwórcy, są to przemijające błędy, upadki i grzechy. Gdyż później Sumienie przezwycięży słabości ciała i duszy. Poprzez to dojdzie do zwycięstwa Światła, które jest wiedzą o ciemności, którą jest niewiedza. Będzie to zwycięstwo Dobra, które jest Miłością, Sprawiedliwością i Harmonią ponad złem, które jest egoizmem, niepohamowaniem i niesprawiedliwością. (295, 49)

54. Dla Mnie nie ma niczego niemożliwego, Moja Wola wypełniła się i zawsze będzie to czynić, również wtedy, gdy czasami wydaje się, że to ludzka wola, a nie Moja jest tą, która panuje.

55. Wolna wola człowieka, jego panowanie na ziemi, zwycięstwa jego pychy, przymus, który niekiedy narzuca używając siły, są tak ulotne w porównaniu z Wiecznością, że chociaż w pewien sposób mogą pokrzyżować Boskie Plany, jednak jutro lub w przebiegu ich spełniania będzie coraz bardziej się objawiała nad wszystkimi istotami Wola Mojego Ducha, poprzez to, że pozostawi Dobro, a zwalczy nieczyste. (280, 9 – 10)

56. Nadejdzie czas, w którym dzięki miłości zostaną zniesione granice tego świata, a dzięki uduchowieniu światy zbliżą się nawzajem do siebie.

57. Do tego czasu będzie toczyć się dalej walka pomiędzy sumieniem i wolnością woli, z której człowiek będzie korzystał i jej używał, aby robić ze swoim życiem, co mu się podoba.

58. Walka pomiędzy tymi obiema siłami osiągnie punkt kulminacyjny, a zwycięstwo przechyli się na stronę ducha, który w absolutnym oddaniu miłości do swojego Ojca powie mu: „Panie, rezygnuję z mojej wolności woli, wykonaj nade mną tylko Wolę Twoją”.

59. Tego, który u Mnie znajdzie się w ten sposób, pobłogosławię i otoczę Moim Światłem, lecz dam mu do zrozumienia, że Ja nigdy nie odbiorę mu owej błogosławionej wolności, którą został obdarowany. Gdyż ten, kto czyni wolę swojego Ojca, kto, jest wierny i posłuszny, jest godny zaufania swojego Pana. (213, 61 – 64)

Zaostrzenie sumienia poprzez nowe Boskie Słowo

60. Moja Nauka pełna Światła i Miłości wzmacnia ducha, aby on mógł ćwiczyć swoją władzę nad ciałem i w taki sposób je uwrażliwił, aby coraz łatwiej uświadamiało sobie podszepty sumienia.

61. Uduchowienie jest celem, do którego człowiek powinien dążyć, gdyż dzięki temu będzie w stanie stać się ze swoim sumieniem jednością i ostatecznie będzie mógł odróżniać dobro od zła.

62. Gdyż z powodu braku duchowego uniesienia ludzi, ten głęboki, mądry, niemylący się i sprawiedliwy wewnętrzny głos nie mógł być wystarczająco odbierany, a z tego powodu człowiek nie uzyskał nieograniczonego poznania, które by mu naprawdę pozwoliło na odróżnianie dobra od zła.

63. Jednakże nie tylko to, gdyż on powinien odnaleźć w sobie niezbędną siłę do postępowania według każdego dobrego impulsu i być posłusznym każdemu oświeconemu podszeptowi i jednocześnie oddalać każdą pokusę, każdą nieczystą myśl lub uczuciowy impuls. (329, 56 – 57)

64. Jakże lekko będzie ludziom rozumieć się nawzajem, jeżeli będą wyciszeni w sobie i usłyszą głos wyższego rozumu, głos tego sędziego, którego nie chcieli słuchać, wiedząc, że on rozkaże im całkowite przeciwieństwo tego, co aktualnie czynią.

65. Ponadto mogę wam powiedzieć, że jeżeli nie byliście gotowi dać posłuchu wskazówkom waszego sumienia, nie byliście również posłuszni i chętni do wykonywania Mojej Nauki. Wy uznajecie ją w teorii, nie stosując jej jednak w praktyce. Przyznajecie jej Boską Esencję — mówicie, że Chrystus był bardzo wielki i że Jego Wskazówki są doskonałe. Jednak nikt nie chce być tak wielki, jak Mistrz, nikt nie chce do Niego przyjść poprzez to, że rzeczywiście weźmie z Niego Przykład. Natomiast powinniście wiedzieć, że nie tylko po to przyszedłem, abyście wiedzieli, że Ja jestem wielki, lecz po to, abyście wszyscy tacy byli. (287, 35 – 36)

66. Ja zbiorę wokół Mojego Przekazu wszystkich ludzi i wszystkie Narody, będę je wzywał jak Pasterz swoje owce i stworzę dla nich stajnię pokoju, gdzie odnajdą ucieczkę przed niepogodą i burzami.

67. Jeszcze przeżyjecie, jak, wielu, chociaż pozornie nie wykazuje najmniejszego śladu Wiary lub uduchowienia, zachowało w najczystszym miejscu swojej duszy, nieśmiertelne zasady Duchowego Życia — jeszcze poznacie, jak wielu z tych, którzy budząc pozory, jakby w żaden sposób nie oddawali czci Bogu, noszą w sobie, w głębi swojej istoty, niezniszczalny ołtarz.

68. Przed tym wewnętrznym ołtarzem ludzie będą musieli duchowo uklęknąć, aby zapłakać nad swoimi uchybieniami, swoimi złymi czynami i obelgami, w szczerym żalu nad swoim nieposłuszeństwem. Tam przed ołtarzem sumienia, załamie się ludzka pycha, tak, że ludzie z powodu swojej rasy nie będą czuli się lepsi od innych. Wówczas nastąpią wyrzeczenia, zadośćuczynienie i ostatecznie Pokój, jako zgodny z Prawem owoc Miłości, Pokory, Wiary i Dobrej Woli. (321, 9 – 11)