IV. PRAWO BOŻE – MIŁOŚĆ DO BOGA I BLIŹNIEGO

Rozdział 18.

Dzieła Miłosierdzia i centralne znaczenie Miłości

Oddziaływujące na przeszłość Błogosławieństwo dobrych czynów

1. Obserwujcie wszystkie rodzaje ludzkiej nędzy, bólu, niedostatku i pozwólcie, aby wasze serce, patrząc na to wszędzie was otaczające cierpienie, stawało się coraz bardziej współczujące.

2. Jeżeli we wnętrzu waszej istoty odczuwacie serdeczną i szlachetną potrzebę czynienia dobra, to pozwólcie się temu uczuciu wzmagać i ujawniać. Jest to dusza, która przekazuje swoje przesłanie, gdyż znalazła swoje ciało gotowe i chętne. (334, 3-4)

3. Starajcie się, żeby działanie miłości znajdowało się na pierwszym miejscu wśród waszych dążeń, a nigdy nie żałujcie, że byliście dobroczynni, gdyż dzięki tej cnocie posiądziecie największe zadowolenie i poczucie szczęścia waszego istnienia i jednocześnie całą mądrość, siłę i uniesienie, których osiągnięcia pragnie każda szlachetna dusza.

4. Poprzez Miłosierdzie wobec waszych bliźnich oczyścicie duszę i w ten sposób wyrównacie wszystkie stare długi. Uszlachetnicie wasze ludzkie życie i podniesiecie swoje życie duchowe.

5. Wówczas, gdy kiedyś, dotrzecie do bram, w które wszyscy kiedyś zapukacie, wasza szczęśliwość będzie wielka, ponieważ usłyszycie powitalne wołanie, które będzie wam przesyłał Duchowy Świat, który będzie was błogosławił i wzywał do czynów odnowy i uduchowienia. (308, 55-56)

6. Powiadam wam, błogosławieni ci Moi pracownicy, którzy potrafią w swoich sercach odczuwać cierpienie tych, którzy stracili wolność lub zdrowie, a którzy ich odwiedzają i pocieszają. Gdyż któregoś dnia spotkają się znowu — czy to w tym lub w innym życiu — i nie wiecie, czy oni wówczas nie będą mieli więcej zdrowia, większej wolności i więcej Światła, niż ci, którzy im przynieśli do więzienia albo do szpitala przesłanie miłości. Wówczas oni okażą swoją wdzięczność, wyciągając rękę do tego, który w innym czasie im ją podał.

7. Ta chwila, ponieważ przybliżyliście ich sercu Moje Słowo — ten moment, w którym wasza dłoń pogłaskała ich czoło, a wy sprawiliście, że oni pomyśleli o Mnie i Mnie odczuli nigdy nie zatrze się w ich duszy, tak samo jak nie pójdzie w niepamięć w ich umysłach wasza twarz i wasz braterski głos, z tego powodu, gdziekolwiek byście się nie znaleźli będą oni was wszędzie rozpoznawali. (149, 54-55)

8. Tak jak obdarza was pieszczotą podmuch wiatru i słońce, tak wy powinniście Mój Narodzie, obdarzać pieszczotą waszych bliźnich. Czas obecny jest takim, w którym, istnieje aż nadto potrzebujących i cierpiących. Zrozumcie, że ten, kto prosi was o przysługę, udziela wam łaski bycia potrzebnymi dla innych i pracowania dla waszego zbawienia. Daje wam okazję bycia miłosiernymi, a przez to bycia podobnymi do Ojca. Gdyż człowiek urodził się po to, aby rozsiewał po świecie ziarno dobra. Zrozumcie, więc, że ten, kto was prosi, robi wam przysługę. (27, 62)

Prawdziwa i fałszywa dobroczynność

9. O Uczniowie waszym najwyższym zadaniem będzie działanie miłości! Często będziecie to czynili w ukryciu, bez rozgłaszania, nie pozwalając wiedzieć lewej ręce, co uczyniła prawa. Natomiast będą też okazje, w których wasza działalność miłości powinna być widziana przez waszych bliźnich, aby oni przez to uczyli się brać w niej udział.

10. Nie troszczcie się o nagrodę! Ja jestem Ojcem, który sprawiedliwie wynagradza czyny swoich dzieci, nie zapominając, ani o jednym.

11. Powiedziałem wam, że jeżeli podacie szklankę wody z prawdziwą miłością, to nie pozostanie to bez nagrody.

12. Szczęśliwi, którzy do Mnie mówią, gdy do Mnie przybywają: „Panie jako nagrody za moje czyny nie oczekuję niczego; mi wystarczy istnienie i świadomość, że jestem Twoim dzieckiem, a od razu mój duch jest w pełni szczęśliwy”. (4, 78-81)

13. Nie żywcie egoistycznych życzeń, myśląc o zbawieniu tylko swojej duszy i swojej nagrodzie, gdyż bolesne będzie wasze rozczarowanie, gdy stawicie się w Duchowości i odkryjecie, że w rzeczywistości nie wypracowaliście sobie żadnej nagrody.

14. Abyście lepiej zrozumieli, co chcę wam powiedzieć dam wam następujący przykład: istnieją i istnieli zawsze mężczyźni i kobiety, którzy dbali o to, aby czynić dobroczynność pośród swoich bliźnich, a którzy pomimo to gdy przyszli do Mnie, nie mogli przedstawić Mi dla swojego duchowego uszczęśliwienia żadnych zasług. Co było tego powodem? Czy możecie sobie wyobrazić, że byli oni ofiarami niesprawiedliwości ze strony ich Ojca? Odpowiedź, Uczniowie jest prosta: nie mogli zebrać dla siebie niczego dobrego, gdyż ich dzieła nie były szczere. Gdyż, gdy wyciągali swoją dłoń, aby coś dać, czynili to nie z prawdziwego uczucia Miłosierdzia dla tego, który cierpi, lecz dlatego, że myśleli o sobie, o zbawieniu swojej duszy, o swojej nagrodzie. Jednym powodował własny profit, innym zarozumiałość, a to nie jest prawdziwe Miłosierdzie, gdyż nie było ono odczuwane ani bezinteresowne. Powiadam wam, ten, kto nie ma w sobie szczerości i miłości, nie sieje Prawdy, a dla siebie nie uzyska nagrody.

15. Dobroczynność na pokaz może dawać na ziemi jakieś zadowolenie, wypływające z podziwu, który wzniecacie i komplementów, które otrzymujecie, lecz „pozorne” nie dociera do Mojego Królestwa, tam dociera tylko „szczere”. Tam dojdziecie wszyscy, nie mogąc ukryć najmniejszej plamy lub nieczystości. Gdyż zanim będziecie mogli pokazać się Bogu, odłożycie galowe ubiory, korony, insygnia, tytuły i wszystko, co należy do świata, aby ukazać się przed Bogiem, jako proste dusze, które złożą przed Stwórcą sprawozdanie z powierzonego im zadania. (75, 22-24)

16. Ten, kto z miłości i chętnie pragnie być użytecznym dla swojego bliźniego, poświęca się dobru, na którejś z różnych dróg, które daje życie. On wie, że jest ludzką istotą, która powinna być gotowa, aby zostać użyta przez Boską Wolę do wielkich celów. Ja chcę, abyście wy, o Uczniowie, uzyskali wiedzę, abyście uwolnili od błędów tych, którzy zgubili drogę rozwoju.

17. Prawdziwa Miłość — ta, która wykracza ponad uczucia ludzkiego serca, jest owocem mądrości. Spójrzcie, jak Ja sieję Mądrość Moimi Słowami w świat waszych wyobrażeń, oczekując potem owocu waszej miłości.

18. Istnieje wiele sposobów czynienia dobra, wiele sposobów pocieszania i służenia. Wszystkie są wyrazem miłości, która jest jedna jedyna — miłości będącej mądrością ducha.

19. Jedni mogą wędrować drogą nauki, inni drogą ducha, jeszcze inni, kierując się uczuciem, lecz duchowa harmonia wyniknie ze wspólnoty wszystkich. (282, 23-26)

Duchowe i materialne działanie z miłości

20. Jeżeli jesteście materialnie ubodzy i z tego powodu nie możecie pomóc swojemu bliźniemu, to nie martwcie się. Módlcie się, a Ja zdziałam, że tam, gdzie nie ma niczego zabłyśnie Światło i będzie Pokój.

21. Prawdziwa miłość bliźniego, z której rodzi się współczucie jest najlepszym darem, którego możecie użyczyć potrzebującym. Jeżeli podczas dawania monety, kawałka chleba lub szklanki wody, nie odczuwacie miłości do swoich bliźnich — zaprawdę powiadam wam, wtedy nie daliście niczego, wtedy byłoby dla was lepiej nie rozstawanie się z tym, co dajecie.

22. Kiedyż, o ludzkości, zechcesz zrozumieć siłę miłości? Do dzisiaj nie zrobiłaś nigdy użytku z tej siły, która jest źródłem życia. (306, 32-33)

23. Nie postrzegajcie wszystkich was otaczających jako wrogów, lecz jako braci. Nie pragnijcie dla nikogo kary; bądźcie wyrozumiali, abyście dawali przykład przebaczania i aby nie powstały w waszym duchu wyrzuty sumienia. Zamknijcie swoje usta i pozwólcie Mi osądzać wasze sprawy.

24. Uzdrawiajcie chorych, zwracajcie rozsądek zagubionym. Przepędzajcie duchy, które mącą rozum i zatroszczcie się, aby oboje odzyskali utracone Światło. (33, 58-59)

25. Uczniowie: to podstawowe Prawo, którego uczyłem was w „Drugim Czasie”: kochajcie się nawzajem, jest do zastosowania w każdym postępowaniu w waszym życiu.

26. Niektórzy mówią do Mnie: „Mistrzu, jak mogę kochać mojego bliźniego, jeśli jestem nic nieznaczącą istotą, której życie wypełnione jest fizyczną pracą?”

27. Tym Moim dziecięcym uczniom powiadam: nawet tą pozornie nic nieznaczącą pracą możecie kochać waszych bliźnich, jeżeli wykonujecie waszą pracę z życzeniem służenia im.

28. Wyobraźcie sobie, jak piękne byłoby wasze życie, gdyby każdy człowiek pracował z myślą czynienia dobra i jednoczył swoje małe wysiłki z innymi. Zaprawdę powiadam wam, nie istniałaby wówczas żadna nędza. Jednak prawdą jest, że każdy pracuje dla siebie, myśli o sobie, a najwyżej jeszcze o swoich.

29. Wszyscy musicie wiedzieć, że nikt nie jest samowystarczalny i że potrzebuje innych. Wszyscy powinniście wiedzieć, że jesteście do głębi związani uniwersalną misją, którą powinniście wypełniać zjednoczeni — ale zjednoczeni nie ziemskimi obowiązkami, tylko poglądami, inspiracją i ideałem, jednym słowem wzajemną miłością. Wówczas owoc będzie służył dobru wszystkich. (334, 35-37)

30. Powiadam Uczniom Moich Praw Miłości, że jeżeli nie potraficie czynić żadnych takich doskonałych dzieł, jak te, które czynił Jezus, to w waszym życiu powinniście przynajmniej dokonać wysiłku, aby się do nich zbliżyć. Mnie wystarczy ujrzeć nieco waszej dobrej woli w naśladowaniu Mnie i trochę miłości do bliźnich, a od razu wspieram was i objawiam na waszych ścieżkach Moją Łaskę i Moją Moc.

31. Nigdy nie będziecie sami w walce. Jeżeli nie pozostawiam was samych, gdy jesteście przygnieceni ciężarem waszych grzechów — sądzicie, że opuszczę was, gdy idziecie waszą drogą z ciężarem krzyża tej Misji? (103, 28-29)

Rozległe znaczenie Miłości

32. We wszystkich czasach Moja Nauka wskazywała wam, że jej wewnętrzną istotą jest Miłość.

33. Miłość jest Boską Esencją. Z tej siły czerpią życie wszystkie istoty, z niej wytrysnęło życie i całe Stworzenie. Miłość jest Źródłem i celem przeznaczenia tego wszystkiego, co zostało stworzone przez Ojca.

34. W obliczu tej siły poruszającej wszystkim, rozjaśniającej i ożywiającej, znika śmierć, ulatnia się grzech, przemijają namiętności, zostają zmyte nieczystości i wszystko, co niedoskonałe udoskonala się. (295, 32)

35. Objawiłem wam Moje istnienie i powód waszego. Ujawniłem wam, że ogniem, który darowuje życie i wszystko ożywia jest Miłość. Ona jest Źródłem, z którego wyszły wszystkie formy życia.

36. Spójrzcie: jesteście urodzeni z miłości, istniejecie z miłości, z miłości znajdujecie przebaczenie i z miłości będziecie istnieli w Wieczności. (135, 19-20)

37. Miłość jest powodem i źródłem dla waszego istnienia, o ludzie. Jak mogliście żyć bez tego daru? Uwierzcie Mi, istnieje wielu takich, którzy noszą w sobie śmierć albo innych, którzy są chorzy tylko, dlatego że nikogo nie kochają. Uzdrawiającym balsamem, który wielu uratował była miłość i Boskim Darem, który budzi do prawdziwego życia, który zbawia i wznosi, jest również Miłość. (166, 41)

39. Tego właśnie uczył was Chrystus swoim życiem i swoją śmiercią i to zapisał wam swoim Boskim Słowem w testamencie, zebrane w jedno zdanie: „kochajcie się wzajemnie, tą miłością, której Ja wam dowiodłem”

40. Nadejdzie dzień, w którym ci, którzy nie kochali, uwolnią się ze swojego zgorzknienia i osądów, przyjdą tutaj i odpoczną u Mnie, gdzie powrócą do życia, gdy usłyszą Moje Słowo pełne miłości o nieskończonej czułości.

41. Zaprawdę powiadam wam, w Miłości leży Moja Siła, Moja Mądrość i Moja Prawda. Jest ona jak niezmiernie długa drabina, która pokazuje się w przeróżnych formach, od stojących niżej ludzkich istot, aż do najwyższych duchów, tych, które już osiągnęły doskonałość.

42. Kochajcie, również na swój sposób, lecz kochajcie nieustannie. Nie nienawidźcie, gdyż nienawiść pozostawia śmiertelny tren, podczas gdy z miłości się przebacza i gasi każdą złość. (224, 34-36)

43. Powiadam wam: ten, kto nie objawia miłości w jej najwyższej postaci w absolutnej szczerości, ten nie kocha. Nie posiądzie żadnej prawdziwej wiedzy i będzie tylko niewiele posiadał. Natomiast, ten, kto kocha całą duszą i ze wszystkich danych mu sił, ten poniesie i poczuje w sobie światło mądrości, że w rzeczywistości jest właścicielem tego wszystkiego, co go otacza, gdyż to, co posiada Ojciec, jest również własnością Jego dzieci. (168, 11)

44. Miłość da wam mądrość rozumienia Prawdy, której naukowcy bezskutecznie szukają na wyboistej drodze.

45. Pozwólcie, aby Mistrz prowadził was we wszelkim postępowaniu, w słowach i w myślach. Przygotowujcie się zgodnie z Jego dobrym i pełnym miłości przykładem, a wówczas objawicie Boską Miłość. Tak będziecie czuli się blisko Boga, gdyż będziecie z Nim w harmonii.

46. Gdy będziecie kochali, uda wam się być łagodnymi, takimi, jaki był Jezus. (21, 10-12)

47. Kto kocha, rozumie, kto uczy się, posiada wolę, kto ma wolę, wiele może uczynić. Powiadam wam, ten, kto nie kocha całą siłą swojej duszy, nie uzyska ani duchowego uniesienia, ani mądrości, ani nie dokona wielkich dzieł. (24, 41)

48. Nie pozwólcie, aby wasze serce stało się zarozumiałe, gdyż ono symbolizuje Wieczny Ogień Tego, z którego wszystko wyszło i gdzie wszystko stanie się znowu ożywione.

49. Duch posługuje się sercem, aby kochać poprzez ciało. Kiedy kochacie tylko według Prawa materii, wasza miłość będzie przemijająca, gdyż będzie ograniczona. Jednak, gdy kochacie duchowo, uczucie to, jest podobne do tego u Ojca, który jest Wieczny, Doskonały i Niezmienny.

50. Wszystko żywe i stworzone jest powiązane z duchem, gdyż on posiada życie wieczne. Nie ograniczajcie się, kochajcie Mnie i kochajcie siebie, gdyż wy posiadacie ową Boską iskrę istnienia, która nie zna granic w Miłości, którą jest sam Bóg. (180, 24-26)

51. Wstępujcie na ścieżkę, która zaprowadzi was na szczyt góry, a podczas każdego waszego kroku, będziecie lepiej rozumieli Moje Wskazówki i będziecie coraz bardziej doskonali w wykładaniu Boskiego Przesłania.

52. Jaka jest mowa Ducha? Jest nią Miłość. Miłość jest uniwersalną mową wszystkich duchów. Czy nie widzicie, że również ludzka miłość mówi? Często nie potrzebuje żadnych słów, lepiej wyraża się poprzez czyny i poprzez myśli. Jeżeli już tak wyraża się ludzka miłość — to jaka będzie jej mowa wtedy, gdy udoskonalicie się w Moim Prawie? (316, 59-60)

53. Jeżeli pomyślicie nad tym, że Ja jestem Mądrością — owa Mądrość wypływa z Miłości. Jeżeli uznacie we Mnie Sędziego — owo wymierzenie sprawiedliwości ma w swojej podstawie Miłość. Jeżeli postrzegacie Mnie jako Potężnego — Moja Potęga polega na Miłości. Kiedy wiecie, że jestem Wieczny — Moja Wieczność pochodzi z Miłości, dlatego istnieje to życie i to życie czyni dusze nieśmiertelne.

54. Miłość jest Światłem, jest życiem, jest wiedzą. To nasienie dałem wam od początku czasów — jedyne, które Ja, jako doskonały Rolnik zasiałem na polach, którymi są wasze serca. (222, 23)

Wielka siła Miłości

55. O mężczyźni i kobiety świata, którzy w waszej nauce zapomnieliście jedynego, co mogłoby was uczynić mądrymi i szczęśliwymi: zapomnieliście o Miłości, która inspiruje wszystko — Miłości, która wszystko może i wszystko zmienia! Żyjecie pośrodku cierpienia i ciemności, ponieważ nie praktykujecie Miłości, jakiej was nauczam, powodujecie wasze cielesne albo duchowe cierpienia.

56. Aby Moje Przesłanie odkryć i zrozumieć, najpierw musicie być dobrego i łagodnego serca — cnoty, które istnieją w każdym duchu od momentu jego stworzenia, lecz, aby odczuwać prawdziwe wzniosłe uczucie miłości, musicie się uduchowić, poprzez pielęgnowanie dobrych uczuć, lecz wy chcieliście w życiu posiąść wszystko, tylko nie duchową miłość. (16, 31-32)

57. We wszystkich czasach mieliście przewodników, którzy nauczali was siły miłości. Byli to wasi wyżej rozwinięci bracia, z większym poznaniem Mojego Prawa i większą czystością czynów. Dali oni wam przykład siły, miłości i pokory, gdy zmienili swoje życie błędów i grzechów, na istnienie poświęcone dobru, ofiarności i czynnej miłości bliźniego.

58. Od dzieciństwa do późnego wieku posiadaliście jasne przykłady tego wszystkiego, co osiąga się za pomocą miłości i przykłady cierpienia, jakie powoduje niedostatek miłości bliźniego, lecz wy — mniej uczuciowi niż skała — nie umieliście uczyć się z przestróg i przykładów, jakie daje wam codzienne życie.

59. Czy obserwowaliście, jak nawet drapieżniki łagodnie reagują na wezwanie miłości? W taki sam sposób mogą reagować elementy, siły natury — wszystko, co istnieje w materialnym i duchowym świecie.

60. Dlatego powiadam wam, że powinniście wszystko z miłością błogosławić w imieniu Ojca i Stwórcy wszechświata.

61. Błogosławić oznacza nasycać. Błogosławienie jest odczuwaniem dobra, powiedzeniem tego i przekazaniem dalej. Błogosławić oznacza, wszystko, co was otacza nasączać myślami miłości. (14, 56-60)

62. Zaprawdę powiadam wam, Miłość jest niezmienną siłą, która porusza wszechświatem. Miłość jest początkiem i sensem życia.

63. Obecnie rozpoczynam czas duchowego zmartwychwstania dla wszystkich — czas, w którym doprowadzę do rozkwitu owo błogosławienie nasienie miłości, które wylałem na świat z wysokości krzyża i przez to wam zapowiedziałem, że kiedy ludzie będą się kochali, tak jak was tego uczyłem, śmierć zostanie zlikwidowana ze świata, a zamiast niej życie będzie panowało nad ludźmi i będzie się objawiało we wszystkich ich dziełach. (282, 13-14)